همه چیز در مورد کودکان

سوپ، شیر و آبمیوه درمان ۸۰ درصد گلودردهای ویروسی

سوپ، شیر و آبمیوه درمان ۸۰ درصد گلودردهای ویروسی فوق تخصص عفونی اطفال، درمان 80 درصد عفونت‌های ویروسی را در مراقبت‌های عادی دانست و گفت: استفاده از بخور، خوردن غذاهای ملایم مانند سوپ، شیر و آبمیوه می‌تواند درمان‌کننده گلودردهای ویروسی باشد. محمد حسین سلطان زاده در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: یکی از بیماری‌های شایع در کودکان گلودرد است که کودکان به خاطر سوزش در گلو از خوردن غذا امتناع می‌کنند. فوق تخصص عفونی اطفال گفت: گلودرد باعث التهاب در ناحیه حلق می‌شود و هنگام خوردن غذاهای شور یا ترش در گلوی کودک حالت سوزش به وجود می‌آورد که این مسئله می‌تواند برای کودک آزار دهنده باشد. استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: گلودرد علل مختلفی دارد؛ اما ویروس‌ها از عفونت‌های شایعی هستند که باعث گلو درد و التهاب حلق و لوزه‌ها می‌شوند. متخصص کودکان و نوزادان تصریح کرد: درمان عفونت ویروسی گلودرد نیاز به آنتی بیوتیک ندارد اما به خاطر التهاب به وجود آمده در ناحیه حلق متأسفانه استفاده خودسرانه از آنتی‌بیوتیک زیاد است و مادران از استامینوفن و ایبوبروفن برای تسکین درد گلوی کودکان استفاده می‌کنند. استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: خود درمانی بسیار اشتباه است و بدتر از آن تجویز بعضی از همکاران است که به خاطر التهاب حلق آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کنند. فوق تخصص عفونی اطفال، درمان 80 درصد از عفونت‌های ویروسی را در مراقبت‌های عادی دانست و افزود: استفاده از بخور، خوردن غذاهای ملایم مانند سوپ،شیر و آبمیوه و پرهیز از داروهای آنتی بیوتیک می‌تواند درمان کننده گلودردهای ویروسی باشد. وی تصریح کرد: اگر گلودرد همراه با عفونت چرکی باشد و در کنار آن تب، تهوع و دل‌درد وجود داشته باشد باید حتماً به پزشک مراجعه کرد. فوق‌تخصص عفونی اطفال ادامه داد: این گلو درد در محدوده سنی 2 تا 15 سالگی شایع است و استرپتوکوک گروه B باعث این گلودرد است که اگر این بیماری درمان نشود عوارض خطرناکی برای کودکان به وجود می‌آورد. استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رماتیسم و تورم کلیه و نفریت را عوارض این میکروب دانست و افزود: برای درمان این گلودرد میکروبی نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک است که درمان آن نیز 7 تا 10 روز طول می‌کشد. سلطان‌زاده در ادامه به ویروس دیگری به نام ابستاین‌وار اشاره داشت و گفت: این ویروس هم می‌تواند باعث تورم در غدد لنفاوی شده و حتی در بزرگ شدن طحال نیز نقش داشته باشد که درمان این ویروس هم با آنتی‌بیوتیک است. وی به خانواده‌ها پیشنهاد کرد: افراد در مواجهه با گلودرد کودکان در وهله اول به پزشک مراجعه کنند تا نوع میکروب یا ویروس آن مشخص شده و در ادامه درمان مناسب اتخاذ شود.

+ نوشته شده در  شنبه پانزدهم تیر 1392ساعت 12:27  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

خنداندن کودک و تاثیر آن برافزایش خلاقیت

یک روانشناس برخنداندن روزانه حداقل 10 دقیقه کودک برای پرورش خلاقیت تاکید کرد. ریشه شکل‎گیری خلاقیت، در تربیت فرزند است و تربیت فرزند سخت‏‎ترین کار است. کودکان اگر عزت نفس داشته باشند خلاقیت دارند و یکی از راه‎های افزایش عزت نفس وقت گذاشتن برای کودک است. به‌عنوان مثال برای پرورش گل‎های یک باغچه باید به آن رسیدگی کرد و وقت گذاشت. وی افزود: بازی با کودک، کتاب خواندن برای او و نوازش آن از روش‎های پرورش عزت نفس و خلاقیت کودک است. اولیاء باید یاد بگیرند که به حرف‎های کودک گوش دهند البته باید توجه کنند که ادای گوش دادن را درنیاورند بلکه با احترام قائل شدن به او تمام حرف‎های او را به دقت گوش کنند و حتی اگر نیاز باشد کار خود را تعطیل نمایند. این روانشناس افزود: کودک تا 7 سالگی محتاج به کمک است و نمی‎تواند کارهای ریز را به خوبی انجام دهد، پس اگر در این دوران کودک نتوانست کارهایش را به خوبی انجام دهد و به‌عنوان مثال غذای خود را زمین ریخت او را زیر سوال نبرید زیرا این عمل تلقینی برای کودک است که نمی‎تواند کارهای خود را انجام دهد. وی خاطرنشان کرد: اولیاء به دنبال موقعیت‎های تشویقی برای کودکان خود باشند به عنوان مثال اگر کودک پازل ساده‎ای را توانست درست کند یک جایزه ساده به او بدهند و کودک خود را با کسی مقایسه نکنند. این موضوع نه تنها برای کودکان بلکه برای تمام افراد صادق است، زیرا هر کس منحصر بفرد است و استعداد آنها نباید با کسی مقایسه شود. مقدم اظهار کرد: والدین برای کودکان خود لحظات خاطره‎انگیز درست کنند و روابط احساسی و عاطفی با آن داشته باشند. نوازش کودک توسط مادر به دوران کودکی محدود نمی‎شود و گاهی نیاز است مادران نوجوانان خود را نوازش نمایند. وی تصریح کرد: در بسیاری از کلینیک‎‌های روانشناسی تختی برای نوازش در نظر گرفته شده است که مادر روی آن می‏‌خوابد و کودکی روی در روی مادر قرار می‎گیرد و کودک خود را نوازش می‎کند، زیرا نوازش در دوران کودکی یک عطش است و اولیاء باید به‌طور مرتب به دنبال موقعیت‎های نوازش کودک خود باشند. این روانشناس یادآور شد: اولیاء بایدها و نبایدها را در ارتباط با کودک خود به حداقل برسانند، زیرا امر و نهی خلاقیت را می‎کشد و در پی اندیشیدن تمهیداتی در یک محیط بسیار امن کودک را آزاد بگذارند تا کارهای خود را انجام دهد و نگران این نباشند که کودک لباس خود را کثیف کند و یا با دست خود غذا بخورد.  منبع: خبرگزاری ایسنا

+ نوشته شده در  پنجشنبه بیست و نهم فروردین 1392ساعت 8:42  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

علل ترس شبانه کودک و راه حل آن

آنها درخلوت با خود می‌اندیشند: « اگه هیولایی در اتاق دختری بود که دیشب مامان داستانش را تعریف می‌کرد، پس ممکن است در اتاق من هم هیولا باشه! » یا اگر یکی از خواهران یا برادرانش از تاریکی بترسد احتمالا دلیل خوبی است که او هم تصمیم بگیرد بترسد! واکنش شما به ترس کودک_ هرگز کودکتان را برای ترسش مسخره نکنید، تحقیرش نکنید یا برایش دلیل منطقی نیاورید این کارها به او نشان می‌دهد شما خطری که از نظر او بسیار واقعی است را درک نمی‌کنید و حتی ممکن است بیشتر احساس ترس کند چون احساس می‌کند شما نمی‌توانید از او محافظت کنید. به علاوه، مسخره کردن باعث می‌شود که عزت نفسش را از دست بدهد. _ اگر هراسان از خواب پریده، به او اطمینان دهید که خواب رخدادی واقعی نیست و او در امنیت است. اگر لازم باشد چراغ را روشن کنید، بغلش کنید و مدتی کنارش بخوابید. چراغ اتاق را تا زمانی که ترس کودک از بین برود روشن بگذارید. _ اگر تصمیم گرفتید اتاق را ترک کنید، در اتاق را کمی باز بگذارید تا نور بیرون به داخل اتاق بیفتد و کودک صدای شما یا کارهایتان را بشنود. آنچه که باید انجام دهید_ به ترسش اهمیت بدهید اجازه بدهید در مورد آن حرف بزند. هرگز نگویید بچه‌های بزرگ نمی‌ترسند. اطمینان‌دهنده باشید. به او بگویید: « اگه بخوای کنارت می‌مونم ». _ با تصورات او پیش بروید؛ یعنی اگر اصرار دارد که یک غول در کمد لباسهایش است، کمد را باز کنید و آن را بگردید. _ حتی می‌توانید یکی از عروسک‌های مورد علاقه‌اش را به عنوان محافظ خود انتخاب کنید یا به کودکتان جملات خاصی یاد بدهید که با آن غول را ناپدید کند. _ ارتباطی مطلوب به وجود آورید زمانی که نیمه‌های شب صدای کودکتان را می‌شنوید، نزدش بروید و او را در تاریکی آرام کنید. _ بازی‌هایی را با هم امتحان کنید که با چشمان بسته چیزهای خوب مثل بستنی یا قلعه شنی کنار ساحل را تصور کند. _ از این‌ که اتاق کودک فقط مکانی برای استراحت و خواب او باشد پرهیز کنید؛ اتاق او باید مکانی شاد و فارغ از احساسات منفی باشد. _ شجاعتش را تحسین کنید زمانی که کودکتان بر ترسش غلبه می‌کند را بسیار بزرگ کنید. اهمیتی ندارد که این گام چقدر کوچک بوده است. اگر او تمام شب را در حالی که چراغ خاموش است در تختش گذرانده باشد، یک جشن کوچک بگیرید یا یک هدیه کوچک را در عوض برایش آماده کنید. چگونه از ترس جلوگیری کنیمخواندن کتاب و قصه، یا تماشای فیلم و سریال‌های ترسناک را برای کودکتان ممنوع کنید. یادتان باشد که قطعاً تهدیدهایی مثل «اگر درست رفتار نکنی آقا غوله میاد تو رو می‌بره» را نباید به هیچ وجه بر زبان آورید

+ نوشته شده در  دوشنبه بیست و هشتم اسفند 1391ساعت 10:47  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

«کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان» با روشی کاربردی

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کتاب «کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان» که به قلم دُن وینهاوس استاد دائمی بخش آموزش در مرکز تدریس، یادگیری و تحقیقات دانشگاه کلرداوی جنوبی نوشته و توسط اکرم قیطاسی ترجمه شده است. این کتاب از سوی انتشارات صابرین که عضو انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک و نوجوان است، روانه بازار شده است. مجموعه کتاب‌های کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان با وجود ارتباط موضوعی، هر کدام از نظر مطلب مستقل هستند. آمادگی برای زایمان، روش‌های مناسب و صحیح شیر دادن، تولد فرزند دوم، نقش پدر در تربیت کودک، پرورش کودک تیزهوش، آموختن به کودکان درباره خدا، پرورش فرزندان امیدوار و موفق، کلیدهای رفتار با نوجوانان و ... به روش‌ها و مشکلات تربیتی کودکان و نوجوانان تا سنین بلوغ می‌پردازد. کتاب «کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان» در 12 فصل استعداد چیست؟، تشویق، پیامد تنبیه، از آنها پیروی کنید و به صورتی مثبت رفتارهایشان را اصلاح کنید، مهارت‌های تکوینی، الگو برداری، مسئولیت پردازی، پرستارها و معلمان، تکنیک‌هایی که می‌توانند با فرزندتان به گونه‌ای موثر کار کنید، هماهنگی و گروه‌هایی که در معرض خطر عدم درک استعدادهایشان هستند و د پایان جمع‌بندی تهیه شده است. مهمترین ویژگی این کتاب آموزش شیوه‌های عملی به والدین است. در هر فصل به توضیح روش‌های کلیدی پرداخته شده است و زبانی ساده برای توضیح مطالب و انتقال آنها به خواننده ارائه می‌کند. در ابتدای این کتاب درباره منظور از استعداد توضیح می‌دهد: «برای آنکه به کودکان کمک کنیم از زندگی خود نهایت بهره را ببرند، باید در مورد کودکان بیاموزیم و آنها را درک کنیم و به آنها نیز کمک کنیم در مورد خود بیاموزند و خود را درک کنند. این دانش و درکی که آنها به دست می‌آورند، می تواند تبدیل به ابزار نیرومندی شود و به آنها کمک کند معنا و جهت زندگی خود را بیابند و بهترین انتخاب‌ها را داشته باشند. والدین و بچه‌ها از طریق شناخت زمینه‌های استعداد شخصی، اطلاعات بیشتری کسب می‌کنند و می‌توانند در مورد سرگرمی، رشته تحصیلی، برنامه‌ها و اهداف آینده فرزندانشان بهتر تصمیم بگیرند.» کتاب «کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان» برای موارد گوناگونی که در کتاب مطرح کرده است مثال‌هایی آورده است. این کتاب می‌خواهد به والدین کمک کند تا آنچه را که به طور بالقوه در کودکان وجود دارد به صورت بالفعل تبدیل شود، البته به معنای این نیست که قرار است از بچه‌ها افرادی باهوش و نابغه ساخته شود. در پایان هر فصل خلاصه‌ای از مطالب ارائه شده در همان فصل آمده است . در فصل پایانی کتاب هم که جمع‌بندی کل کتاب است، می‌خوانیم: استعداد به منظور کمک به فرزندانتان در جهت رسیدن به بالاترین سطح زندگی خود، ما والدین باید مطالبی در مورد فرزندانمان یاد بگیریم و درک کنیم و در کنار آن، به فرزندانمان هم کمک کنیم مطالبی در مورد خود یاد بگیرند و درک کنند. این دانش می‌تواند به ما کمک کند تجربیاتی را طراحی کنیم و آنها را به شکوفایی بیشتر استعدادشان رهنمون شویم. در این مسیر، دانش شخصی و درکی که آنها به دست می‌آورند، می‌تواند ابزار قدرتمند‌تری برای کمک به آنها در جهت یافتن معنا، جهت و انتخاب‌های مهم زندگی‌شان باشد. والدین و بچه‌ها از طریق شناخت زمینه‌های استعداد، اطلاعات بیشتری در جهت تصمیم‌گیری برای انتخاب شغل، سرگرمی، مطالب درسی، برنامه‌ها و اهداف آینده کسب می‌کنند. آگاهی از این نکته که فرزندان شما استعداد زیادی در یک زمینه به خصوص دارند، کافی نیست. والدین باید تکنیک‌هایی داشته باشند که به شکوفایی استعداد آنها کمک کند و در جهت تحقق آن‌ها پیش رود. والدین باید محیطی را ایجاد کنند تا بچه‌ها بتوانند به صورتی فعال، مؤثر، خلاق و با لذت از استعداد خود بهره برند و آگاه باشند که تلاش‌هایشان ارزشمند است و بیاموزند که تجربه روند کار به اندازه نتیجه تلاش‌هایشان ارزش دارد. تشویق یک روش برای افزایش این مشارکت و ارتباط در جهت تجربه و یادگیری تحت عنوان تشویق، شامل تکنیک خاص تشویق توضیح داده شد. تشویق یکی از قدرتمند‌ترین ابزارهایی است که والدین می‌توانند به کمک آن استعداد بچه‌ها را شکوفا کنند و به آن حیات بخشند. پیامد همراه با تشویق، توصیه می‌شود که والدین از پیامد استفاده کنند. پیامد برخلاف تنبیه، به کودکان می‌آموزد که نگاهی به خود بیندازند، نه آنکه نگاهشان به دیگران باشد، به کارهایشان و تأثیرات احتمالی آن کارها فکر کنند. پیامد همچنین به فرزندان درس مسئولیت‌پذیری می‌دهد پیامد بهترین کاری است که والدین می‌توانند در مورد شکوفایی هر چه بیشتر استعداد فرزندانشان (به هر روش ممکن) انجام دهند تا آنها یاد بگیرند که به خود بنگرند و مسئولیت تصمیم‌هایشان، کارهایشان و نتایج آنچه انجام می‌دهند را به عهده بگیرند. از بچه‌ها پیروی کنید: تغییر جهت مثبت دو تکنیک دیگر، پیروی از بچه‌ها یا تغییر جهت مثبت، والدین را با روش‌هایی تجهیز می‌کند که تمرین، کشف و یادگیری عمیق فرزندانشان را به دنبال دارد با به کارگیری این تکنیک‌ها، والدین درک بهتری خواهند داشت و خواهند توانست به ارزش‌های مثبت بازی‌هایی که خودشان به آنها جهت می‌دهند، اعتماد کنند و در مواقع لزوم به آنها کمک می‌کند تا جهت بازی را کم تغییر دهند و همان طور که در تمام بخش‌های این کتاب در پی آن بودیم باعث شکوفایی استعداد فرزندان خود شوند. شکوفایی مهارت‌ها اگر واقعا می‌خواهیم استعداد فرزندانمان را رشد دهیم، باید هر چه سریع‌تر دست به کار شویم هر چه زودتر نقاط قوت بچه‌ها را شناسایی و تربیت کنیم و زمینه‌هایی که در آنها رشد کندتری دارند توجه کنیم، بهتر است این مسئله اهمیت زیادی دارد که کودکان در سال‌های اولیه زندگی پایه‌های محکمی برای آینده و برای آموزش و یادگیری تحصیلی داشته باشند. الگوبرداری عنصر مهم دیگر برای پرورش استعداد آن است که در بهترین شرایط خود، کامل‌ترین حالت خود باشید و برای فرزند خود پر عشق‌ترین، با توجه‌ترین، با هوش‌ترین، مثبت‌ترین، موفق‌ترین، خشنودترین، متمرکز‌ترین، مؤثرترین و ... الگو باشید. همان طور که این ضرب‌المثل معروف می‌گوید: «دو صد گفته چون نیم کردار نیست». بزرگسالانی که بچه‌ها را پرورش می‌دهند، باید به گونه‌ای زندگی کنند که امیدوارند فرزندانشان در آینده آن گونه باشند. بچه‌ها مشاهده می‌کنند، گوش می‌کنند و تشویق می‌شوند به صورتی مشابه رفتار کنند به گونه‌ای فعال درگیر رشد و بهبود خود باشند. بچه‌هایی که با آنها هم کنشی دارند، این امر را مشاهده می‌کنند و تشویق می‌شوند به همان صورت رفتار کنند. تمامی تکنیک‌های مختلف دیگری که در این کتاب توصیف شده‌اند، بعید است به اندازه الگوبرداری تأثیرگذار باشند. ایجاد حس مسئولیت‌پذیری از جمله مهم‌ترین ویژگی‌هایی که فرزندان از آن‌ها الگوبرداری می‌کنند، تلاش در جهت بهبود خود، استفاده از فرصت‌ها، بازبینی تصمیم‌ها و مسئولیت‌پذیری است. وقتی فرزندانمان می‌بینند که ما مسئولیت زندگی خود را به عهده می‌گیریم، به علائق خود توجه می‌کنیم، برنامه‌ریزی و آماده‌سازی می‌کنیم، با شجاعت با چالش‌ها مواجه می‌شویم، شکست‌های کوچک را تحت کنترل می‌گیریم و از موفقیت‌ها لذت می‌بریم، هر چه بیشتر از امکانات خود آگاه می‌شوند و این مفاهیم که چگونه در جهت مثبت حرکت کنند، چگونه رشد کنند و چگونه زندگی خود را هدایت کنند، در وجود آنها نهادینه می‌شود. ما می‌خواهیم فرزندانمان درک کنند چه کسی هستند، اما این امر به سرعت اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه روندی آهسته دارد و اغلب نیازمند آن است که بچه‌هایشمان قدری درد، ناراحتی و شکست را تجربه کنند. ما می‌خواهیم و نیاز داریم /انها را تربیت و محافظت کنیم؛ اما علاوه بر آن نیاز داریم به آنها بیاموزیم که قوی باشند و خود را تربیت کنند و مراقب خود باشند. اگر بیش از حد و در طولانی مدت، کارهایشان را به جای آنها انجام دهیم، خطر ایجاد وابستگی بیش از حد به ما و ایجاد این نگرش در آنها وجود دارد که: «مامان یا بابا مراقب من خواهند بود» و ممکن است این نگرش تا همیشه در آنها باقی بماند و فکر کنند که پدر یا مادر باید مسائل را به جای انها حل کنند. این نگرش به وابستگی و ضعف شخصیتی می‌انجامد و نمی‌گذارد حس قوی مسئولیت پذیری در آنها شکل بگیرد و استعدادشان شکوفا شود. مربیان و معلمان بخشی از این روند تربیتی شامل ایجاد محیطی برای فرزندان است که تا حد ممکن تقویت کننده باشد ما در صورت امکان دلمان می‌خواهد تأثیرات منفی و موانع مهم مسیر پیشرفت بچه‌ها را کم‌رنگ یا حذف کنیم. (یک بار دیگر باید بین چالش و دلسردی و بین مطالب بسیار ساده و بسیار سخت تعادل برقرار کنیم). همان‌طور که در فصلهای قبلی در مورد استعداد و تشویق صحبت کردیم، بچه‌ها با استعدادهای مختلفی در زمینه‌های متفاوت و به میزان مختلف و با انواع حساسیت‌ها نسبت به محیطی که با آن در تماس هستند، به دنیا می‌آیند(با نیاز به تشویق در سطوح مختلف). برخی بچه‌ها استعدادی شگفت‌انگیز و نیاز بسیار کمی به تشویق بیرونی دارند و حتی استعدادشان با وجود معلم‌های ضعیف نیز شکوفا می‌شود؛ اما برخی دیگر تعادل و انگیزه درونی چندان قوی‌ای ندارند و قادر نیستند در بهترین حالت خود قرار گیرند و در عین حال با تسلیم شدن و به دنبال راهی ساده‌تر گشتن(مسیری که در آن تنها قسمت کمی از استعدادشان بهره می‌گیرند) نیز کمی فاصله دارند. از آنجا که معمولاً غیر ممکن است والدین بتوانند تشخیص دهند که فرزندشان دقیقاً در چه گروهی قرار دارد، آنها باید نهایت سعی خود را به کار گیرند تا فرزندشان تا حد ممکن با حمایت معلم‌ها و دیگر الگوها در محیطی مناسب وقت خود را سپری کند؛ یعنی در کنار افرادی که احتمالات را بالا می‌برند و نه افرادی که مدام موانع مسیر و محدودیتها را به بچه‌ها یادآوری کنند. تکنیک‌های آموزشی/تربیتی شما در آموزش بچه‌ها نقشی کلیدی دارید، ما معمولاً نمی‌توانید و نباید مرجع تمام معلومات و پایه همه اطلاعات آنها باشید و قادر نیستید بهترین معلم روی زمین باشید. در حالت ایده‌آل به خوبی نقش یک معلم را برای فرزندتان ایفا می‌کنید، اما تکنیک‌های آموزشی و تربیتی، مهم‌ترین متغیر در بالا بردن استعداد محسوب نمی‌شوند در واقع می‌توانید یک معلم متوسط یا ضعیف باشید و همچنان به خوبی استعداد،تشویق،استفاده از پیامد به جای تنبیه،پیروی از بچه‌ها، فلسفه حمایت از مهارتهای در حال رشد، الگوبرداری،بالابردن حس مسئولیت و انتخاب معلمان فرزندتان در اکثر موارد، مهم‌تر از توانایی خودتان به عنوان یک معلم، مربی یا راهنماست. کار شما این است که تا حد ممکن محیطی غنی، پایدار و در جهتی مثبت و چالش برانگیز ایجاد کنید. اما لازم نیست به تنهایی تمام اطلاعات و مهارتها را وارد مغز فرزندتان کنید. در عین حال که معلم بودن احتمالاً شغل اصلی شما نخواهد بود، فرصتهای زیادی وجود خواهد داشت که بتوانید با این ظرفیت کار کنید. وقتی چنین فرصتهایی پیش می‌آیند، توصیه می‌کنم از تکنیک‌هایی که در فصل 9 توصیف شدند،استفاده کنید. هماهنگی این موضوع یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در پرورش استعداد نسبت به دیگر زمینه‌های یادگیری است؛ زیرا بخش مهمی از پرورش استعدادها وابسته به عوامل روان‌شناختی و اجتماعی است. بیشتر بچه‌ها حداقل در برخی زمینه‌هایی که استعداد نشان می‌دهند، به خوبی عمل می‌کنند. اگر ما، به عنوان بزرگسالان موثر در زندگی بچه‌ها، واقعاً دلمان می‌خواهد به آنها کمک کنیم تا توانایی خود را بالا ببرند، باید به نحوه هم‌کنشی آنها در محیط‌های گوناگون توجه خاصی نشان دهیم. باید سعید کنیم یادگیری و انگیزه آنها را به روشهای مختلف بالا ببریم و هماهنگی یکی از آنهاست. گروه‌های در معرض خطر دانایی، توانایی است. هرچه بیشتر در مورد خودمان، فرزندانمان،تعلیم و تربیت، یادگیری، محیط و جامعه خود اطلاعات داشته باشیم، دانش بیشتری داریم و بهتر قادریم با موقعیت‌هایی که پیش می‌آیند، کنار آییم و درست تصمیم بگیریم. بسیاری از افراد، با زنان رفتاری متفاوت‌تر از مردان دارند، مدارس و ادارات اغلب کسانی را می‌خواهند که خوب می‌خوانند و می‌نویسند و نه کسانی که در این زمینه‌ها مشکل دارند؛ افرادی که نابینا یا ناشنوا هستند یا از نظر جسمی ناتوانی دارند، در برخی زمینه‌ها متفاوت از کسانی هستند که ناتواناییهای عاطفی دارند. آگاهی از این تفاوتها می‌تواند به والدین کمک کند به گونه‌ای موثرتر ساختار زندگی فرزندشان را شکل دهند. نگاهی متمرکز بر گروه‌های در معرض خطر به شما کمک می‌کند عوامل خاص محیطی را، که لازم است برای پیشرفت زمینه‌های استعداد بچه‌ها از آنها آگاه باشید، شفاف‌تر کنید.»

+ نوشته شده در  شنبه بیست و هشتم بهمن 1391ساعت 13:10  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

خوردن صبحانه، کودکان را باهوشتر می‌کند.

به گزارش خبرگزاری فارس، وزارت بهداشت به نقل از نشریه ساینس دیلی محققان دانشکده پرستاری دانشگاه پنسیلوانیا با انجام مطالعات خود و ارزیابی اطلاعات حاصل از 1269 کودک 6 ساله چینی دریافتند میزان نمرات حاصل از آزمون عملکرد ضریب هوشی و آزمون‌های کلامی در کودکانی که به طور منظم صبحانه می‌خورند، بیشتر است. بر اساس این گزارش محققان با پیگیری‌های بیشتر در گروه مورد مطالعه مشاهده کردند کودکانی که به طور منظم صبحانه نمی‌خورند در آزمون‌های کلامی دارای 58/5 نمره امتیاز کمتر بوده و نیز 50/2 نمره امتیاز کمتری در آزمون‌های عملکردی داشته‌اند ونیز نهایتاً در آزمون IQ آنها نسبت به کودکانی که اغلب یا همیشه صبحانه می‌خورند 6/4 نمره کاهش دیده شد. به گفته محققان توانایی‌های شناختی کودک شامل ویژگی‌های فکری، کلامی و عملکردی در سن 6 سالگی به سرعت در حال توسعه است که در این میان صبحانه هم از نظر تغذیه‌ای و هم از نظر داشتن تعامل اجتماعی با پدر و مادر نقشی بسیار مهم دارد که می‌تواند از رشد مغزی کودکان حمایت کند. دوران کودکی یک دوره بحرانی است که در آن الگوهای رژیم غذایی و شیوه زندگی آغاز می‌شود و این عادات می‌تواند پیامدهای طولانی مدتی را در پیش داشته باشد که عادات صبحانه نیز از این قاعده مستثنی نیست و مطالعات قبلی نیز نشان داده‌اند که نخوردن صبحانه به صورت منظم می‌تواند در آینده باعث ایجاد رفتارهای ناسالم مانند سیگار کشیدن و انجام ندادن ورزش شود.

+ نوشته شده در  سه شنبه بیست و چهارم بهمن 1391ساعت 0:44  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

چگونه سیستم دفاعی بدن خود را در برابر آنفلانزا تقویت کنیم؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس به نقل از پایگاه خبری هلث دی‌نیوز آمریکا،‌ مقامات رسمی بهداشت آمریکا به منظور محافظت و تقویت ایمنی بدن از بیماری آنفلوانزا به شستن مرتب دستها توصیه کرده‌اند. بر اساس آکادمی تغذیه و رژیم‌های غذایی، مواد غذایی با سیستم ایمنی بالا می‌تواند توانایی شما را در دفع کردن‌های آنفلوانزا و مشکلات بهداشت و سلامت دیگر بهبود بخشد. "منگیری" متخصص تغذیه و سخنگوی آکادمی گفت: حتی یک نقص کوچک تغذیه می‌تواند بر توانایی بدن در سالم ماندن تاثیر گذارد. وی افزود: سیستم ایمنی قوی را بدن شما را نه تنها در برابر هر نوع حشره آنفلوانزا تضمین می‌کند بلکه در برابر آن به طور قوی دفاع می‌کند. وی خاطر نشان کرد که تغذیه خوب در پاسخ ایمنی قوی بسیار ضروری است و به غذاهایی که ممکن است سیستم ایمنی بدن را تقویت کند، اشاره کرد. پروتئین یک بخش ضروری سیستم دفاعی بدن انسان است. منابع پروتئین شامل غذاهای دریایی، گوشت بدون چربی، مرغ، تخم مرغ، لوبیا و نخود، محصولات سویا و آجیل و دانه های بدون نمک است. ویتامین A کمک می‌کند تا از عفونت با حفظ پوست و بافت در دهان، معده، ریه‌ها و روده سالم جلوگیری کند. این ماده مغذی که در سیب زمینی شیرین، هویج، کلم پیچ، اسفناج و فلفل قرمز بل یافت می‌شود همچنین به بدن در تنظیم سیستم ایمنی کمک می‌کند. ویتامین C باعث تولید پادتن‌های تقویت ایمنی بدن می‌شود. پرتقال، گریپ فروت، توت فرنگی و نارنگی از جمله غذاهای سرشار از ویتامین C هستند. ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که ممکن است به تقویت سیستم ایمنی بدن میسر شود. افرادی که می‌خواهند بیشتر ویتامین E را در رژیم غذایی خود دریافت کنند باید دانه‌های آفتابگردان، بادام، آفتابگردان یا روغن گلرنگ، فندق، کره، بادام زمینی و یا اسفناج مصرف کنند. برخی بر این باورند که "روی" یک ماده مغذی موجود در گوشت گاو بدون چربی، جوانه گندم، خرچنگ، سبوس گندم، دانه آفتابگردان، نخود چشم سیاه، بادام، شیر و پنیر سویا،  یافت می شود همچنین ممکن است عملکرد سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد. مگنیری گفت: در صورتی که شما از افزایش تقویت سیستم ایمنی بدن خود مطمئن نیستید می‌توانید با یک متخصص تغذیه موضوع را در میان بگذارید. وی افزود که یک متخصص تغذیه یه شما اطمینان می‌دهد که چگونه مواد مغذی مورد نیاز بدن خود را در خصوص عملکرد و محافظت از بدن خود را به دست آورید.

+ نوشته شده در  یکشنبه یکم بهمن 1391ساعت 11:10  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

کودکان زیر ۶ماه با مصرف دیفن هیدرامین دچار اختلال یادگیری می‌شوند

کودکان زیر ۶ماه با مصرف دیفن هیدرامین دچار اختلال یادگیری می‌شوند خبرگزاری فارس: یک فوق تخصص گوارش کودکان گفت: والدین برای درمان سرماخوردگی کودکانشان خودسرانه دارو تجویز نکنند زیرا به عنوان مثال مصرف داروی دیفن هیدارمین می‌تواند موجب اختلال در یادگیری کودکان در آ‌ینده شود. فرید ایمان زاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار بهداشت ودرمان فارس افزود: پاییز فصل بیماری های ویروسی است که باعث شیوع بیماری های تنفسی و گوارشی می‌شود.بیماری های تنفسی با علائمی مانند آبریزش بینی،عطسه، سرفه، خارش حلق و ترشحات و بیماری های گوارشی به شکل اسهال خود را نشان می دهد. وی ادامه داد: زمانی که علائم سرماخوردگی مانند عطسه و... در کودکان وجود دارد و تا زمانی که ترشحات بینی شفاف است و تب شدیدی وجود ندارد. نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست.اما اگر در چنین شرایطی والدین آنتی بیوتیک به کودکان بدهند بنیه کودک ضعیف شده و مقاومت دفاعی او در آینده تضعیف می‌شود چرا که میکروبها نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم شده و دارو اثر لازم خود را از دست می‌دهد. این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: گاهی والدین خودسرانه شربت دیفن هیدرامین را به کودک خود می‌دهند. در صورتی که 100درصد ممنوع است و باید بدانند اگر به کودک زیر 6 ماه این شربت را بخورانند اختلال در یادگیری را برای کودک رقم می‌زنند. ایمان زاده افزود: کودک زیر 6ماه با مصرف شربت دیفن هیدرامین در درسهایی مانند ریاضی و فیزیک در آینده دچار مشکل می‌شوند. وی تصریح کرد: همچنین مصرف شربت هایی که خواب آلودگی را در کودک تشدید می‌کند بسیار خطرناک است و به هیچوجه نباید برای خواب کردن کودک از دارو و مواد خواب آور استفاده کنند.عوارضی مانند ضایعات مغزی حتی کوتاه مدت حاصل مصرف این داروهاست. این فوق تخصص گوارش کودکان تاکید کرد: اگر والدین می‌خواهند کودک خود را درمان کنند فقط می‌توانند از قطره کلروسدیم برای شست وشوی بینی استفاده کنند تا ویروسها را رقیق کنند.همچنین به کودکان خود مایعات گرم مانند چای و سوپ بدهند. ایمان زاده افزود: بهتر است شیر کاکائو  را به دلیل تحریک کردن گلو تا حد امکان استفاده نکنند و توجه داشته باشند چنانچه حال عمومی کودکشان بدتر و دچار بی قراری شد سریعاً به پزشک مراجعه کنند. این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: از مصرف داروهای تب‌بر مانند بروفن برای کودکان خردسال خودداری کنند زیرا کودکانی که مشکلات معده دارند دچار خونریزی‌های معده و مشکلات گوارشی می شوند. وی گفت: مصرف استامینوفن برای کودکان منعی ندارد اما چنانچه کودک درگیری های کبدی داشت یا ادرار کودک پر رنگ بود از دادن استامینوفن نیز به او خودداری کنند.

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم آذر 1391ساعت 9:47  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

کودکان از طریق نقاشی اضطراب خود ‌را برو‌ز می‌دهند‌

یک متخصص آموزش کودکان استثنایی گفت: کودکانی که نمی تواند مشکلات خود را در قالب کلامی منتقل کنند می‌توانند از طریق کشیدن نقاشی تصور خود را از محیط پیرامون به ما انعکاس دهند. کاوه مقدم در حاشیه نخستین کنگره بین‌المللی اضطراب اظهار کرد: نقاشی درمانی یکی از رویکردهای هنر درمانی است و از تکنیک هنری برای برطرف شدن مشکل بیمار که روانشناختی، حرکتی ، هیجانی و عاطفی است استفاده می‌شود.    این متخصص آموزش کودکان استثنایی افزود: کودکانی که نمی‌تواند مشکلات خود را در قالب کلامی منتقل کنند می‌توانند از طریق کشیدن نقاشی تصور خود را از محیط پیرامون به ما انعکاس دهند.    مقدم خاطرنشان کرد: آنچه ‌که در فکر و تخیل و ضمیر ناخودآگاه کودک است با نقاشی بروز پیدا می‌کند و متخصصانه می‌توانند آن را تجزیه و تحلیل کنند.    وی با اشاره به مراحل نقاشی در کودکان گفت: کودک ابتدا با خط خطی کردن روی کاغذ و سپس با کشیدن اشکال ساده و ترکیب کردن این اشکال و در انتها تصاویر خانه، آدمک و درخت نقاشی می‌کند.    این متخصص آموزش کودکان استثنایی تاکید کرد: در واقع نقاشی با تاثیری که روی لیمبیک که مرکزدرک و احساسات است می گذارد روحیه کودک را نشان می‌دهد و می توان راهکارهایی برای خوشحالی یا رنج کودک را پیا کرد.    مقدم در ارتباط با نقاشی کودکانی که اضطراب دارند اظهار کرد: کودکی اضطراب دارد از رنگ‌های تیره استفاده می‌کند و معمولاً در حاشیه کاغذ و پررنگ یا کم رنگ نقاشی می‌کند.    وی افزود: با بررسی نقاشی کودکان به تعارضات کودک در ارتباط با خانواده و محیط آموزشی پی ببریم که کودک در نقاشی احساس درونی خود را به راحتی با ما درمیان می‌گذارد.    این متخصص آموزش کودکان استثنایی اظهار کرد: اگر کودک شما مضطرب است بگذارید نقاشی بکشد که این احساس رهایی از تنش را به کودک می دهد و با توجه به اثرات درمانی نقاشی می‌توان از آن در کنار توان بخشی کودکان استفاده کرد. منبع: خبرگزاری فارس

+ نوشته شده در  دوشنبه بیست و چهارم مهر 1391ساعت 9:59  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

رابطه تخم‌مرغ با لاغر شدن

مطالعات جدید حاکی از این است که برای کم کردن وزن می توانید در وعده صبحانه تخم مرغ بخورید. به گزارش ایسنا، مدتها قبل مردم از خوردن تخم مرغ برای ابتلا به فشار خون بالا و کلسترول دوری می‌کردند اما در حال حاضر، متخصصان در دانشگاه سوری دریافته‌اند خوردن تخم‌مرغ برای صبحانه می‌تواند به کاهش کالری در ناهار و شام کمک کند. متخصصان اظهار کردند: تخم مرغ یک وعده کامل در مقایسه با سایر غذاهای رایج در وعده صبحانه است و برای افرادی که می‌خواهند از خوردن تنقلات دوری کنند بسیار مفید است. پروفسور بروس گریفین افزود: خوردن تخم مرغ در صبحانه می‌تواند برای طولانی مدت احساس سیری به فرد بدهد که این امر کمک به کاهش وزن است. در این مطالعه سه صبحانه معمولی را با همان سطح از کالری مورد آزمایش قرار دادند که شامل تخم مرغ و نان تست، ذرت بوداده با شیر و نان برشته و نوعی نان و آب پرتقال بود. متخصصان دریافتند افرادی که در وعده صبحانه تخم مرغ خورده بودند میل کمتری برای خوردن در وعده‌های دیگر غذایی داشتند. بنا به گزارش دیلی اکسپرس مصرف تخم مرغ در وعده صبحانه منجر به کاهش مصرف انرژی در وعده‌های غذایی ناهار و شام شده است.

+ نوشته شده در  پنجشنبه نهم شهریور 1391ساعت 12:19  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

با این 4 کار از درمان بی نیاز شوید

امیر مؤمنان(ع) می فرماید:  «هر کس غذای پاکیزه بخورد و به خوبی آن را بجود و پیش از سیر شدن از غذا دست بکشد و موقع تخلی خودداری نکند، جز به مرض مرگ بیمار نگردد.»

+ نوشته شده در  پنجشنبه نهم شهریور 1391ساعت 12:17  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

استفاده از گوش پاک کن خوب یا بد؟!

استفاده از گوش پاک کن خوب یا بد؟!  گرچه بسیاری از افراد عادت به استفاده از گوش پاک کن دارند اما بهتر است قبل از ادامه به این کار مقاله ذیل را مطالعه نمایند   استفاده مکرر از گوش پاک کن علاوه بر مستعد کردن گوش به عفونت های میکروبی و قارچی، سبب خارش مزمن گوش می شود و به دنبال خاراندن مداوم گوش، مجرای گوش زخم و دچار درد و التهاب می شود. لذا بعد از استحمام نباید از گوش پاک کن استفاده شود و برای خشک کردن گوش بعد از استحمام باد ملایم و گرم سشوار را به مدت دو دقیقه از فاصله نیم متری به سمت گوش جریان دهید تا گوش خشک شود. همچنین درصورتی که جرم گوش سفت شده باشد استفاده از گوش پاک کن سبب فشرده تر شدن جرم در مجرا می شود و ممکن است آسیب مجرا و پرده گوش و یا درد را به دنبال داشته باشد. اما اگر علی رغم همه موارد فوق باز هم مایل به استفاه از گوش پاک کن هستید آن را به میزان کمی وارد مجرای گوش نمایید و سعی کنید تا فواصل استفاده از گوش پاک کن حداکثر هر دو هفته یک بار باشد. لازم به توضیح است که جرم گوش بخشی از سیستم دفاعی بدن است که از رشد اغلب میکروبها و قارچ ها در مجرای گوش خارجی جلوگیری می کند و با خاصیت چسبندگی که دارد گرد و غبار و ذرات معلق را به خود می گیرد که با خارج شدن جرم از مجرا این ذرات نیز خارج می شوند. وجود جرم و تولید آن که توسط غدد مجرای گوش ایجاد می شود برای سلامت گوش لازم است اما گاهی تجمع جرم سبب انسداد مجرا شده و شنوایی را کاهش می دهد که در این زمان شستشو و جرم گیری گوش لازم است که حتماً توسط پزشک انجام پذیرد لذا از ورود عمدی آب و به خصوص مواد شوینده مانند کف صابون یا شامپو به داخل مجرای گوش جهت شستشو باید خودداری شود.

+ نوشته شده در  پنجشنبه دوم شهریور 1391ساعت 10:8  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

غذایی کامل به نام تخم‌مرغ

غذایی کامل به نام تخم‌مرغ از بین غذاهایی که می‌خوریم، اگر بخواهیم چند غذای کامل را نام ببریم، تخم‌مرغ حتما یکی از آنها خواهد بود. هر عدد تخم‌مرغ چیزی حدود 80 کیلوکالری انرژی دارد. این ماده غذایی ارزشمند از نظر وجود ویتامین‌ها بخصوص ویتامین‌های گروه B و ویتامین‌های محلول در چربی مثل ویتامین D، ویتامین A و ویتامین K غنی می‌باشد. مقدار آهن موجود در یک عدد تخم‌مرغ 25 تا 30 میلی‌گرم است که قابلیت جذب بسیار بالایی نیز دارد. در ضمن چیزی حدود 104 میلی‌گرم فسفر در هر تخم‌مرغ وجود دارد.  تخم‌مرغ و کلسترول خون حتما شما هم گاهی در مورد استفاده از تخم‌مرغ و خطر افزایش کلسترول خون دچار نگرانی شده‌اید یا با افرادی برخورد کرده‌اید که تصور می‌کنند چون زرده تخم‌مرغ کلسترول زیادی دارد، ممکن است برای سلامتی‌شان مضر باشد و در نتیجه تخم‌مرغ را به طور کامل از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند. خوب است بدانید که در زرده تخم‌مرغ علاوه بر کلسترول، چربی‌های غیراشباع بسیار مفیدی ازجمله امگا 3 نیز وجود دارد که مصرف آنها به سلامتی قلب و عروق بسیار کمک می‌کند. وجود این چربی‌های غیراشباع، در کنار کلسترول، از جذب بیش از حد کلسترول جلوگیری می‌کند. البته در مورد افرادی که کلسترول خونشان بالاست، مصرف زیاد تخم‌مرغ توصیه نمی‌شود و بهتر است در هفته بیش از 3 عدد تخم‌مرغ مصرف نکنند. این نکته مهم را فراموش نکنید که کلسترول موجود در غذاهای حیوانی مثل انواع گوشت قرمز و چربی‌های حیوانی که در غذاهایی مثل چلوکباب و همبرگر وجود دارند، بسیار بیشتر از کلسترول موجود در زرده تخم‌مرغ است. بنابراین بهتر است به جای حذف تخم‌مرغ از سبد غذایی خود، مصرف این غذاها را محدود کنید. همچنین استفاده از سبزیجات در کنار تخم‌مرغ، جذب کلسترول آن را کاهش می‌دهد. تفاوت زرده کمرنگ و زرده پررنگ بسیاری از افراد بر این باورند که تخم‌مرغ‌هایی که زرده پررنگ‌تری دارند، مقوی‌تر هستند یا آنهایی که پوسته تیره‌رنگی دارند، خاصیتشان بیشتر است، اما این باور تا چه اندازه درست است؟ طبق نظر متخصصان تغذیه و همچنین پرورش‌دهندگان مرغ، رنگ پوسته تخم‌مرغ به نژاد مرغ بستگی دارد و ارتباطی با مقوی‌تر بودن یا بهتر بودن تخم‌مرغ ندارد و تخم‌مرغ‌های با پوست تیره از نظر مواد غذایی مشابه تخم‌مرغ‌های با پوسته سفید هستند. رنگ زرده تخم‌مرغ نیز علاوه بر نژاد مرغ به تغذیه مرغ نیز بسیار بستگی دارد. متخصصان تغذیه معتقدند رنگ زرده به علت رنگدانه‌های موجود در آن است. این رنگدانه‌ها از غذایی که مرغ می‌خورد، وارد بدنش می‌شود. هر چقدر رنگدانه‌های غذای مرغ بیشتر باشد، رنگ زرده تخم‌مرغ پررنگ‌تر می‌شود. این رنگدانه‌ها بخصوص حاوی ماده‌ای به نام بتاکاروتن هستند که این بتاکاروتن در بدن به ویتامین A تبدیل می‌شود. با این وجود، این مقدار ویتامین A، آنقدر هم زیاد نیست که توصیه شود حتما از تخم‌مرغ‌های با زرده پررنگ استفاده کنید و تفاوت چندانی بین این تخم‌مرغ‌ها با سایر تخم‌مرغ‌ها وجود ندارد. برخی دیگر از مردم هم فکر می‌کنند هرچه زرده تخم‌مرغ پررنگ‌تر باشد، مقدار چربی و کلسترول آن نیز بیشتر است، حتما متوجه شدید که این فکر نیز درست نیست و رنگ زرده تخم‌مرغ با میزان چربی و کلسترول آن ارتباطی ندارد و رنگ آن بیشتر به علت وجود رنگدانه‌هاست. چند تخم‌مرغ در هفته؟ سفیده تخم‌مرغ، قسمت پروتئینی تخم‌مرغ را می‌سازد و بخش زیادی از این پروتئین، آلبومین نامیده می‌شود. این پروتئین یکی از بهترین پروتئین‌هاست و بیشترین مقدار جذب را در بین پروتئین‌های غذایی دارد و در نتیجه برای کودکان، نوجوانان و ورزشکاران که میزان نیازشان به پروتئین بیش از دیگران است، غذای بسیار مفیدی است، اما براساس همین واقعیت بسیاری از ورزشکاران یا نوجوانان تصور می‌کنند چون بدن آنها به پروتئین نیاز بیشتری دارد، در مصرف تخم‌مرغ زیاده‌روی می‌‌کنند و گاهی حتی 4 تا 5 عدد تخم‌مرغ در روز استفاده می‌کنند. بهتر است بدانید مصرف زیاد تخم‌مرغ، اصلا درست نیست و با این کار ممکن است به کلیه‌ها و کبد آسیب وارد شود. بهتر است نوجوانان و بزرگسالانی که از نظر چربی خون و همچنین از نظر کلیوی مشکلی ندارند، در هفته بین 3 تا 4 عدد تخم‌مرغ را استفاده کنند. تخم‌مرغ خام یا تخم‌مرغ پخته برخی بر این عقیده هستند که مصرف تخم‌مرغ به‌صورت خام و بخصوص مصرف زرده آن به شکل نپخته مقوی‌تر است. در مورد این مطلب باید گفت زرده تخم‌مرغ حاوی ویتامینی به نام بیوتین است و در سفیده تخم‌مرغ پروتئینی به نام آویدین وجود دارد، این پروتئین بسیار تمایل دارد که به ویتامین بیوتین بچسبد و اجازه ندهد این ویتامین جذب شود، وقتی که این پروتئین پخته شود، دیگر به ویتامین بیوتین متصل نمی‌شود. به همین علت مصرف سفیده تخم‌مرغ به شکل خام می‌تواند موجب کمبود ویتامین بیوتین در بدن شود. همچنین در استفاده از تخم‌مرغ خام، احتمال ابتلا به عفونت سالمونلا وجود دارد. علاوه بر این سفیده تخم‌مرغ بخصوص به شکل خام، یکی از موادی است که ایجاد حساسیت می‌کند و ممکن است عوارض پوستی یا چشمی را سبب شود. این مساله در کودکان شایع‌تر است، به همین علت توصیه می‌شود به کودکان تا قبل از یک سالگی سفیده تخم‌مرغ داده نشود. مصرف زرده هم به شکل خام، تفاوتی در میزان خاصیت آن به وجود نمی‌آورد. پس بهتر است تخم‌مرغ را به شکل خام مصرف نکنید. بهترین روش استفاده از تخم‌مرغ، آب‌پز کردن آن است، اما اگر دوست دارید تخم‌مرغ را به شکل نیمرو استفاده کنید، سعی کنید سفیده و زرده آن را با هم مخلوط نکنید، چراکه با این کار پروتئین آویدین موجود در سفیده با ویتامین بیوتین که در زرده وجود دارد، ترکیب می‌شود و از جذب بیوتین جلوگیری می‌کند. پس وقتی تخم‌مرغ را نیمرو می‌کنید اول صبر کنید تا قسمت سفیده آن بسته و پخته شود و بعد زرده را باز کنید. تخم‌مرغ‌هایی که دو زرده دارند شاید شما هم این موضوع را شنیده‌اید که تخم‌مرغی که دو زرده دارد خاصیت بیشتری هم دارد، اما این فقط یک تصور اشتباه است. بعضی از پرورش‌دهندگان مرغ معتقدند وقتی مرغ در شرایط استرس قرار می‌گیرد، تخم‌مرغ دوزرده تولید می‌کند، اما واقعیت این است که دو زرده بودن تخم‌مرغ به ژنتیک مرغ بستگی دارد و ارتباطی با استرس یا شرایط نگهداری مرغ ندارد. شستن یا نشستن تخم‌مرغ بعضی معتقدند بهتر است تخم‌مرغ را قبل از قرار دادن در یخچال بشوییم، ولی بعضی دیگر اصرار دارند که نیازی به شستن تخم‌مرغ نیست. حقیقت این است که متخصصان معتقدند لایه بیرونی و محافظ تخم‌مرغ یک لایه محلول در آب است و وقتی آن را می‌شوییم این لایه از بین می‌رود و احتمال ورود میکروب‌ها را از منافذ پوسته به درون تخم‌مرغ افزایش می‌دهد. پس بهتر است تخم‌مرغ‌ها را قبل از انبار کردن نشویید، اما هنگام استفاده از تخم‌مرغ یا زمانی که نمی‌خواهید آن را بیش از چند ساعت در یخچال نگهدارید، شستن تخم‌مرغ مشکلی ندارد.

+ نوشته شده در  پنجشنبه دوم شهریور 1391ساعت 9:23  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

رفتارهای تغذیه ای کودکان کوچکتر از 3 سال

رفتارهای تغذیه ای کودکان کوچکتر از 3 سال  بسیاری از کودکان کوچکترا ز 3 سال که به درمانگاه ها و مطب های آورده می شوند، اگر از نظر رشد ونمو برسی گردند وزن، طول  قد و دور سر آنها کمتر از حالت طبیعی است. در بررس کلینیکی و پاراکلینیکی یافته ای که بیانگر وجود علل عضوی در آنها باشد، دیده نمی شود. درحقیقت این کودکان مبتلا به تأخیر رشد غیر عضوی Nonorganic Failure To Thrive (N.O.F.T.T) می باشند. آنچه در این کودکان جلب توجه می کند مشکلات رفتارهای تغذیه ای  بین والدین و کودک می باشد وعلت کمبود رشد آنها واکنشهایی است که کودککان برای به دست آوردن مهارتهای طبیعی در برابر پدر و مادر از خود نشان می دهند. برای بهتر روشن شدن مطلب مراحل تکامل کودکان از موقع تولد تا 36 ماهگی شرح داده می شود. 1.    مرحله تعدیل نور فیزیولوژیک (Homeostatic) که از موقع تولد تا سه ماهگی است. 2.    مرحله وابستگی (Attachment) که از سن 3 ماهگی تا 7 ماهگی است. 3.    مرحله استقلا (Separation-Individualization) که از 7 ماهگی تا 3 سالگی است. اگر پدر و مادر و اطرافیان وحتی پزشکان عموم به مراحل سه گانه بالا توجه نکنند و نظرات شخصی خود را به کودک تحمیل کنند، کودک در پاسخ به رفتار آنان از خوردن غذا امتناع می کند. بنابراین رفتارهای تغذیه ای مخصوصا در سن 5 تا 6 ماهگی که تغذیه تکمیلی شروع می شود تا سن 36 ماهگی، چه در زمان سلامت کودک و چه در زمان ابتلا به بیماری، بسیار مهم و در سلامتی او تأثیر دارد. رفتارهای غذائی کودکان Behavioral Pattern of Eating Food 1.    دوست داشتن بعضی از غذاها و دوست نداشتن بعضی دیگر(Food dislike) کودکان ممکن است غذای را از نظر رنگ ، بو و طعم دوست داشته و بعضی غذاهای دیگر را دوست نداشته باشند، مخصوصا در سال دوم تولد دوست نداشتن بعضی از غذاها بیشتر ظاهر می شود. بنابرای مادر چه درحال سلامت و چه دربیماری کودک باید غذایی راکه کودک دوست دارد به او عرضه کند و از دادن غذاهایی که دوست ندارد خود داری نماید. 2.اصرار کردن در خوردن غذا – وعده وعید دادن – جایزه دادن و بالاخره عصبانی شدن والدین. بعضی از مادران در موقعی که کودک به عللی از خوردن غذا مخصوصا هنگام بیمار خودداری میکند به اواصرار می کنند، وعده وعیدهایی به او می دهند، حتی جایزه می دهند و بالاخره اگر کودک غذا نخوردن عصبانی می شوند. اینگونه  رفتارها نه فقط کمک نخواهد کرد بلکه کودک را از خوردن غذا باز میدارد. بعضی از مادران به عنوان جایزه شیرینی و شکلات یا پول  می دهند تا کودک غذایش را بخورد. کودک در دفعات بعد غذا نمی خوردت تا جایزه  دیگری دریافت کند. بعضی از مادران کودک را می خوابانند و غذا را به داخل دهان او فرو می کنند بخ طور که کودک ممکن است پس از خوردن غذا استفراغ کند. اگر این روش در مورد تعضی از غذاها به دفعات تکرار شود کودک ممکن است تا آخر عمر از خوردن آن غذا خودداری کند.(کودکی را می شناسم که چون مادر بزرگ او با زور و فشار میوه به داخل دهان او می کرد او هیچ میوه ای را نمی خورد) 3.    شرکت دادن کودکان در غذا خوردن(Self Feeding) کودک در سن 10 تا 12 ماهگی موقعی که می تواند قشق را به  دست گیرد، می خواهد در غذا خورد خود شرکت کند، بنابراین باید به اواجاز داد که خود قاشق را در دست گیرد و در غذا خوردن شرکت کند.  کودک  در سن دو سالگی خودش مستقلا می خواهد غذایش را بخورد. اگر مادر بخاطر کثیف کردن لباسهایش اجازه ندهد که کودک در غذا خوردن شرکت کند، کودک ممکن است از غذا خوردن با میل رغبت خودداری کند و غذای کمتری بخورد یا اصلا غذا نخورد. 4.    زمان ناکافی برای غذا خوردن(Insufficient Time for Feeding) بعضی از مادران زمان کافی برای غذا خوردن کودک منظور نمی کنند. کودکی را که مشغول باز ی است، ناگهان صدا می کنند که به اوغذا دهند. چنین کودکی آمادگی  برای خوردن غذا ندارد. پدر و مادر باید قبل از آماده  غذا ، کودک را صدا کنند، دست و صورت او را بشویند و درمورد غذا با او گفتگو کنند، حتی قبلا  به کودک بگویند که غذای خوب و خوشمزه ای برای او تهیه کرده اند تا کودک برای غذا خوردن آمادگی پیدا کند. اگر همه فامیل روی صندی و میز غذا می خورند برای کودک نیز صندلی تهیه شود که او نیز مانند همه اعضای فا میل مسلط به میز غذا باشند. هنگام غذا خوردن همه اعضای خانواده باید در مورد غذا مطالب مورد علاقه یکدیگر گفتگو کنند تا زمان غذا خوردن زمان خوش و شادی برای همگی باشد. 1.    اشتهای کودکان(The child's Appetite) اشتهای کودکان در حال سلامت ممکن است از روزی تا روز دیگر و از وعده ای تا وعده دیگر متفاوت باشد. اگر کودک در یک وعده نسبت به غذا اشتها ندارد و غذایش را نمی خورد پدر و مادر نباید نگران باشند و باید کودک را آزاد  بگذارند، اگر مشکلی نداشته باشد، نوبت دیگر غذا را خواهد خورد. معمولا کودکان اگر دچار بیماری عفونی یا غیر عفونی گردند دچار کم اشتهایی می شوند. خوردن غذای عصرانه یا خوردن مواد غذیی بین دو وعده غذایی (Snack Between Meals) کودکان معمولا از 2 سالگی به بعد مایلند بین دو وعده غذای اصلی خود چیزی بخورند. مادر می تواند آب میوه طبیعی، میوه تازه یا میوه خشک شده ، انواع آجیل و بیکویت هایی که  دارای مواد مغذی هستند به کودک عرضه کند. در این صورت قسمتی از نیاز کودک نیز تأمین می گردد. بعضی از کودکان اگر بین دو وعده غذای اصلی خود چیزی بخورند، غذای اصلی را نخواهند خورد، در چنین شرایطی به کودکان نباید چیزی داد. غذای روزانه کودک بای کامل و سرشار از همه مواد مغذی باشد (Daily Balance Diet) غذای روزانه کودک باید دارای همه مواد مغذی یعنی دارای (Macronutrient and Macronutrient) باشد. کودک برحسب نیاز خود، نوع ومقدار غذا را انتخاب کرده و خواهد خورد. مشکل تغذیه در سن 2 تا 3 سالگی موقعی به وجود می آیدکه مادر بخواهد غذایی را که خود دوست دارد به کودک بدهد وحتی بخوراند. کودک در مقابل عمل مادر که می خواهد  با اصرار غذایی را به او بخوراند امتناع می کند و در نتیجه مشاجره بین مادر وکودک به وجود می آید. موقعی که کودک به سن 2 سالگی رسید می توان رژیم غذایی پدر و مادر را به او عرضه کرد. رژیم غذایی کودک بای شامل سرآل (غلات فرآوری شده مانند ذرت، گندم، برنج) ، سبزی ها، میوه ها، گوشت و شیر و لبنیات باشد. چربی و رژیم غذایی کودکان زیر دو سال نباید محدود باشد ولی موقعی که کودک به سن 2 سالگی دسید رژیم غذایی او از نظر مقدار چربی باید محدود شود. در این سن باید 30% کالری مورد نیاز کودک چربی باشد (10 درصد چری اشباع شده و 7 تا 8 درصد چربی اشباع نشده با چند باند مضاعف و 13 تا 15 در صد چربی اشباع نشده با یک باند مضاعف). مقدار کلسترول غذای کودک نباید بیش از 100 میلی گرم برای هر 1000 کالری مورد نیاز کودک باشد. انجمن قلب آمریکا توصیه کدره است که چنین رژیم غذایی از تصلب عروق قلب و افزایش وزن کودکان جلوگیری می کند. در تغذیه کودکان به میزان رشد(Growth) آنها باید توجه داشت. وزن کودک کودک از بدو تولد تا سن یک سالگی رشد سریع دارد. اگر وزن کودک هنگام تولد 3 کیلو گرم باشد در آخر یک سالگی وزن او 3 برابر یعنی حدود 9 کیلو گرم می گردد و در آخر سال  دوم چهار برابر وزن تولد خود یعنی  12 کیلوگرم می شود. درد حقیقت در سال دوم فقط 3 کیلو گرم به وزن او اضافه می شود به عبارت دیگر کودک از سن 2 سالگی تا 9 سالگی هرسال 2 تا 3 کیلوگرم وزن می گیرد. بنابراین رشد آهسته کودک در سال دوم تا سال نهم سبب می شود که اشتهای کودک کم گردد و کمتر غذا بخورد.  طول قد به قد کودک در سال اول تولد 25 سانتی متر اضافه می شود یعنی اگر طول قد کودک هنگام تولد 50 سانتی متر باشد در آخر یک سالگی  طول قد او در حدود 75 سانتی متر خواهد شد و از سن دو سالگی  به بعد هر سال 7 تا 8 سانتی متر به طول قد او افزوده می شود، به عبارت دیگر طول قد کودک در انتهای سال اول  حدود 75 سانتی متر و در انتهای سه سالگی 94  سانتی متر و در انتهای چهار سالگی 100 سانتی متر خواهد بود. دور سر دور سر کودک اگر در بدو تولد 35 سانتی متر باشد در یک سالگی 47 ، در دو سالگی 49 و در سه سالگی 50  سانتی متر خواهد شد. با توجه با افزایش وزن و طول قد و دور سر کودکان در سال اول چون کودک در حال رشد سریع است نیاز او به مواد غذایی بیشتر از همه عمر او خواهد بود. بین 1 تا 3 سالگی نیز چون وزن و قد او افزایش می یابد نیاز او به مواد غذایی بیشتر از بزرگ سالی است. اگر کودکی به عللی مخصوصا ابتلا به عفونت غذا نخورد رشد او متوقف و حتی وزن خود را از دست خواهد داد. مواد غذایی مورد نیاز کودک انرژی: میزان انرژی که کودک در سن 1 تا 3 سالگی نیاز دارد بستگی به  چگونگی  رشد و همچنین فعالیت او دارد ولی به طور متوسط 1300 کالری در روز نیاز او را برطرف می کند. پروتئین: کودکان بین یک تا سه  سالگی، روزانه 16 گرم پروتئین نیاز دارند. املاح: شایع ترین کمبود غذایی در سن یک تا سه سالگی کمبود آهن ، کلسیم ، روی، ویتامین B6 و ویتامیA می باشد. اگر کودک تحریک پذیر است ، زود خسته می شود، زیاد خمیازه می کشد و رنگ رخساره اش پریده است، دچار کمبود آهن می باشد. کودکانی که عادت غذایی ضحیح ندارن، مواد غذایی که آهن ندارد مانند شیر، آب میوه، مایعات گازدار می خوردند و غذاهایی که سرشار از آهن می باشد مانند گوشت گوسفند، زرده تخم مرغ، عدس ، ماهی و سرآل کمتر می خورند دچار کم خونی ناشی از فقر آهن می شوند. کلسیم:یکی از مشکلات تغذیه کودکان کمبود کلسیم بدن آنهاست. نیاز بدن کودک در سنین 1 تا 3 سالگی در حدود800 میلی گرم کلسیم در 24 ساعت می باشد. اگر کودکی موادی که دارای کلسیم می باشد مانند شیر، لبنیات (ماست و پنیر و...) نخورد کلسیم به بدن او نرسیده و بدن قادر نیست استخوان و دندانهای سالم بسازد. برای رسیدن کلسیم به مقدار مورد نیاز کودک یعنی 800 میلی گرم کلسیم، کودک باید دولیوان (نیم لیتر) شیر در روز بخورد. روی: کودکانی که دچار کمبود روی هستند رشد نمی کنند، اشتها ندارند و التیام زخمهای  بدنشان بیشتر از حالت طبیعی طول می کشد. بهترین منشأ روی عبارتند از: گوشت، انواع مغزها، ماهی و مخصوصا غذاهای دریایی که معمولا کودکان کمتر به خوردن آنها میل دارند و یا در دسترس آنها نیست. اگر کودک از خوردن موادی که "روی" دارد محروم است باید به او فرآورده های روی به  صورت دارو داده شود. ویتامین B6 : این نوع ویتامین در گوشت، ماهی ، سیب زمینی، موز، حبوبات و نخود سبز وجود دارد. ویتامین A: بهترین منشأ ویتامنی A لبنیات و روغن ماهی  است. ماده اولیه ویتامین A در سبزی ها، مرکبات ، کدو ، هویج، سیب زمینی، هلو و زردآلو وجود دارد. غنی سازی مواد غذایی: در مناطقی که کودکان دچار کمبود غذایی ذکر شده هستند، ضرورت دارد که به آرد گندم در دسترس کودکان، املاح و ویتامین های لازم اضافه گردد تا مواد غذایی لازم و ضروری به بدن آنها برسد و سلامتی  آنها تامین گردد. www.professorsoltanzadeh.com

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 12:59  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

راهنمای غذائی سال 2011

·      پروفسور محمد حسین سلطان زاده استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ·    بیتا عالم زاده کارشناس تغذیه ورژیم درمانی بیمارستان رسالت تهران کشور آمریکا و ژاپن حدود 30 نوع مختلف از انواع مواد غذائی که به صورت روزانه هر فردی باید مصرف کند را مشخص کرده اند. که شامل شش گروه غذائی میباشد. گروه اول: منابع حاوی پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا ماهی،گوشت،تخم مرغ،دانه سویا،غلات کامل و حبوبات گروه دوم: منابع کلسیم شیرو فراورده های آن،تن ماهی همراه با استخوان نرم گروه سوم: منابع حاوی ویتامین آ سبزیجات سبز تیره و زرد پر رنگ ونارنجی گروه چهارم: منابع حاوی ویتامین ث و مینرال سبزیجات و آب میوه گروه پنجم: کربوهیدرات کمپلکس برنج،ماکارونی غنی شده،سیب زمینی گروه ششم: چربیها و روغن های غنی از امگا 9-6-3

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 12:2  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

پروتئین

پروفسور محمد حسین سلطان زاده استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی متخصص کودکان ونوزادان طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریکا   www.professorSoltanzadeh.com پروتئین از لغت یونانی Proteios  گرفته شده که به معنای اولیه است یعنی پروتئین ها عامل اولیه واساس حیات محسوب می شوند در سال 1838 مولدر Mulder   شیمیست هلندی  واژه پروتئین را به کار برد او معتقد بود پروتئین یک ترکیب نیتروژن  دارغذائی است که زندگی بدون ان ممکن نیست . تمام سلول ها وبافت های بدن به استثناء ادرار وصفرا حاوی پروتئین هستند . حدود 100 هزار نوع پروتئین که از نظر شکل واندازه وعمل کرد متفاوت اند در بدن وجود دارند که بدون آن ها زندگی غیر ممکن است چرا که ترمیم و سازندگی بافت های بدن از طریق پروتئین ها انجام می شود . پروتئین یکی از سه بزرگ مغذی هاست  Macronutrient  که در غذاها یافت می شود مقدار تقریبی 3 بزرگ مغذی ها : کربوهیدرات         45 %- 65   % چربی              20%- 35 % پروتئین       10% -  35 % پروتئین از واحد های ساختمانی با نام اسید آمینه ساخته شده اند . ترکیب شیمیائی – پروتئین ها تر کیبات پیچیده ای هستند که ساختار اصلی آن ها از آمینو اسید تشکیل می شود پروتئین از آمینواسید سنتز میشود ودر عمل هضم، کاتابولیسم یا تجزیه بافت های بدن به آن ها تبدیل می گردد. پروتئین  ها از 20 نوع آمینواسید ساخته شده اند. ساختار آمینواسید ها شامل یک اتم کربن در مرکز C که با 4 مکان باندی در تماس است یک مکان برای هیدروژن H مکان دوم برای اتصال آمین  NH2 ، سومی گروه اسیدی    COOH  ومکان چهارم محل باند گروه های رادیکال اسید آمینه   (R)می باشد گروه R در اسید آمینه ها متفاوت است .  گلایسین ساده ترین اسید آمینه می باشد که گروه R از یک اتم H ساخته شده است طبقه بندی آمینواسید های موجود در غذا آمینواسید های ضروری : ایزولوسین ، لوسین ، لیزین ، متیونین ، فنیل آلالین ، تئونین  Theonine ،  تریپتوفان ، والین ، هیستیدین که جمعا 9 عدد هستند آمینواسید های غیر ضروری : آلانین ، آرژینین ، آسپاراژین ، آسپاراتیک اسید ، سیستئین ، اسید گلوتاریک ، گلوتامین ، گلیسین ، پرولین ، سرین ، تیروزین که جمعا 11 عدد هستند آمینواسید های ضروری که بدن قادر به سنتز آن نمی باشد واز طریق غذا باید تامین شود . آمینواسید های غیر ضروری  اسکلت کربنی این اسید آمینه ها در بدن ساخته می شود وفقط اتم نیتروژن به آن اضافه می گردد به همین دلیل به آنها غیر ضروری می گویند. تمامی پروتئین های حیوانی حاوی اسید های آمینه ضروری هستندبه جز  ژلاتین پروتئین سویا تنها پروتئین کامل گیاهی است . پروتئین هائی که مقادیر ناچیزی از اسید های آمینه ضروری را دارند پروتئین ناکامل خوانده می شوند ( همه پروتئین های گیاهی به جز سویا ) باید انواع پروتئین های گیاهی با هم طبخ شوند تا پروتئین کامل در اختیار بدن قرار گیرد یا اینکه پروتئین گیاهی وحیوانی بطور مکمل مصرف شوند . از اتصال آمینواسید ها در یک زنجیره طولانی پروتئین به وجود می آید این را اتصال پپتیدی می نامند  در سال 1962 Watson, Crick   نشان دادند که در این  سنتز پروتئین طرحی وجود دارد   که به اختصار DNA  خوانده میشود ( دی اکسی ریبونوکلئیک اسید ) ودر ژن هسته سلول قرار گرفته است این طرح توسط آمینو اسید دیگری به نام RNA (ریبونوکلئیک اسید )  معروف به RNA پیک  به ریبوزوم که تهیه کننده پروتئین در سیتوپلاسم سلول هستند انتقال می یابد . ریبوزوم  می تواند آمینواسید هائی را که توسط   RNA  حامل به درون آن حمل شده انتخاب کند وآن هارا برای ساختن ملکول پروتئین در ترکیب تعیین شده ای شرکت دهد . نقش و عملکرد پروتئین ها در بدن 1-   ساخت اسید های آمینه ضروری 2-   ساختار وقالب بدنی :          تقریبا 50 درصد پروتئین بدن در ماهیچه ها و استخوان ها ودندان و 15 درصد در پوست وخون موجود است که علاوه بر تقسیمات سلولی با رشد و سنتز بیشتر مواد ساختمانی بدن را بر عهده دارند برای مثال دیواره روده هر 2-4 روز تخریب و مجددا ترمیم می شود که برای این فرایند روزانه 70 گرم پروتئین مورد نیاز است . 3-   تشکیل اجزای ضروری بدن  : بسیاری از هورمون ها مانند : انسولین ،تیروکسین ، نوروترانس میتر ها نظیر سروتونین ، استیل کولین ، انتی بادی ها ، شیر مادر ، موکوس ، اسپرم وهیستامین همه از اسید امینه ساخته شده اند به علاوه آنزیم ها نیز از پروتئین ساخته شده اند . 4-    تنظیم موازنه آب وتعادل اسمزی : پروتئین ها به تنظیم مایعات کمک می کنند زیرا پروتئین ها با جذب اب فشار اسموتیکی را ایجاد می کند . پروتئین های گردشی  مثل آلبومین باعث تامین تعادل مایعات داخل گردش خون ( سرخرگ ها )  می شوند در صورت کمبود آلبومین مایع از داخل رگ به فضاهای بین سلولی نفوذ می کند ودر نتیجه ادم ایجاد می شود 5-   تعادل اسید وباز : پروتئین ها به علت دارا بودن عامل اسیدی COOH  وعامل بازی NH2   به عنوان بافر عمل می کنند . 6-   ساخت پروتئین های حامل : به عنوان مثال ترانسفرین حمل آهن ، لیپوپروتئین ها حمل چربی و کلسترول وحمل ویتامین های محلول در چربی ، هموگلوبین  حمل اکسیژن وآلبومین حمل اسید های چرب آزاد وبرخی از داروها را در خون عهده دارند 7-   تولید انرژی وسوخت برای بدن : در مواقعی که کمبود گلوکز وجود دارد  برخی از اسید های آمینه ها مثل آلانین به گلوکز تبدیل می شوند که این فرایند  گلوکونئوژنز خوانده می شود پروتئین ها هم مثل کربوهیدرات ها به ازاء هر گرم  4 کیلوکالری ایجاد می کنند . 8-   محرک سنتز آنتی بادی :بدن در مقابل عوامل عفونی با ترشح آنتی بادی مقاومت می کند لذا با رژیم کم پروتئین مقاومت بدن کاهش می یابد. هضم ، جذب ، متابولیسم وسنتز پروتئین ها هضم :     هضم  شیمیائی پروتئین از معده شروع می شود اسید کلریدریک موجود در معده باعث تخریب ساختار پروتئین می شود تا سطح تماس آن ها را با آنزیم ها افزایش دهد در ضمن اسیدکلریدریک پپسینوژن را به پپسین فعال تبدیل می کند که پروتئین ها را به پلی پپتید های کوچکتر تبدیل می کند . با اینحال بیشتر هضم پروتئین در روده کوچک است . جذب  : تقریبا همه پروتئین ها زمانی که به انتهای ژژونوم میرسند جذب می شوند و فقط یک درصد پروتئین خورده شده وارد مدفوع شده دفع می شود . متابولیسم : کبد به عنوان تصفیه کننده عمل می کند و متابولیسم اسید آمینه را به عهده دارد در واقع کبد از اسید آمینه برای ساخت سلول های کبدی ، اسید های آمینه غیر ضروری و پروتئین های پلاسما مثل هپارین ، پروترومبین ، آلبومین استفاده می کنند  وآزاد سازی اسید های آمینه به داخل خون را تنظیم می کنند . سنتز  : اسید آمینه برای سنتز دوباره پروتئین به کار میروند وفقط اندکی از آن ها از طریق عرق واشک از دست میروند ومقادیر کمی هم در فرایند حاملگی صرف ساخت بافت های جدید می شوند . میزان توصیه شده در یافت مواد مغذی پروتئین شیرخواران :   تا 6 ماهگی 2/2 گرم به ازاء هر کیلو گرم وزن از 6 تا 12 ماه                2    گرم به ازاءهر کیلوگرم وزن کودکان  : 1-3 سال            23 گرم            4-6 سال             30 گرم              7-10 سال         34 گرم مردان  :          11-14 سال             45 گرم                     15-18 سال              56 گرم                    19-22 سال             56 گرم زنان            11-14  سال           46گرم                 15-18   سال           46 گرم                19-22  سال             44 گرم در زمان بارداری مقادیر فوق به اضافه 30 گرم در زمان شیردهی  مقادیر فوق به اضافه    30 گرم چرا شما به پروتئین نیاز دارید ؟ پروتئین ها دارای استفاده زیادی در بدن هستند آ نها قسمت مهمی از ساختمان بافت هائی مثل پوست وکلاژن اند که دربافت همبندی مانند تاندون ها ولیگامان ها دیده می شوند سیستم ایمن بدن به پروتئین نیاز دارد و از آن برای تولید پادتن استفاده می کند . همانطور که گفته شد پروتئین ها از واحد های کوچکتری به نام اسید آمینه تشکیل شده اند گروه آمینو یک اسید آمینه می تواند با گروه اسیدی از یک آمینو اسید دیگر اتصال یافته وتولید Dipeptide  دی پپتید نماید . این اتصال را یک پیوند پپتیدی می نامند .  وقتی بیشتر از 2 اسید آمینه با یکدیگر متصل شوند یک پلی پپتید Polypeptide  ساخته می شود . یک پروتئین معمولی از 500 آمینواسید تشکیل می شود . پروتئین ها در کجا یافت می شوند ؟ در تولیدات حیوانی مثل گوشت ، ماهی ، تخم مرغ ، شیر ، لبنیات ، غلات و حبوبات بعضی از غذاها مثل شیر ، تخم مرغ ، حاوی تقریبا مخلوطی ایده آل از آمینو اسید ها هستند منبع پروتئین غذاهای زیر حاوی 6 گرم پروتئین می باشند 1-  200 میلی گرم شیر پرچرب        ( شیر کامل) 2-   یک عدد تخم مرغ متوسط 3-  20 گرم  گوشت قرمز 4-  25 گرم مرغ 5-  50 گرم ماکارونی 6-  6 قاشق غذاخوری لوبیا نپخته          نیاز کودکان به پروتئین نیاز متوسط تخمینی یک شیرخوار 4-6 ماه بیشتر از 2 برابر یک فرد بالغ است به طوری که به ازاء هر کیلو گرم وزن بدنش به 4/1 گرم پروتئین در روز نیاز دارد . بیشتر از 40 درصد پروتئین که یک شیرخوار مصرف می کند باید از آمینو اسید های ضروری باشد . این میزان در سنین بالاتر کاهش می یابد به طوری که در کودکان 5-6 ساله به 32 درصد و در کودکان 10-12 ساله به 22 درصد می رسد ودر افراد بزرگسال باید 11 درصد پروتئینی که مصرف می کنند از آمینو اسید های ضروری باشد. از طرفی ارزش تکمیلی پروتئین ها حائز اهمیت است  .    با تکمیل کردن 2 پروتئین گیاهی که بتوانند یکدیگر را به طور همزمان کامل کند با یک پروتئین ناقص گیاهی با مقدار کمی پروتئین حیوانی می توان ارزش غذائی پروتئین را کامل کرد . مثال  : اگر گندم که فاقد لیزین ودارای متیونین است با لوبیا سویا که فاقد متیونین است ترکیب شود آنچه به دست می آید دارای تمام آمینو اسیدهای اساسی است وهمین طور مخلوط کردن شیر به اضافه آرد گندم شامل یک غذای کامل پروتئین است.

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 12:0  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

تغذیه شیرخواران وکودکان در زمان آلودگی هوا

پروفسور محمد حسین سلطان زاده                بیتا عالم زاده استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی                 کارشناس تغذیه ورژیم درمانی متخصص کودکان ونوزادان طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریکا www.ProfessorSoltanzadeh.com آلودگی هوا چهارمین عامل مرگ و میر در جهان است .طبق آمار یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر  ( 000،000،400،1 ) در جهان در معرض آلودگی هوا قرار دارند وسالانه 3 میلیون نفر در دنیا جان خود را به دلیل عوارض مستقیم یا غیر مستقیم آلودگی هوا از دست میدهند . وسایط نقلیه یکی از علل عمده آلودگی هوا هستند . ترکیب های گوگردی مانند دی اکسید گوگرد ، ترکیب های ازته مانند مونو ودی اکسید کربن ، هیدروکربور ها ، مواد معلق ، سرب ،گاز کربنیک ، اکسید های فوتو شیمیائی ، مواد رادیواکتیو ، بو وصدا از جمله آلاینده های هوا هستند . آلاینده های اصلی هوا که برای آن ها استاندارد وجود دارد واندازه گیری می شوند عبارتند از : مونو اکسید کربن        CO  ، اکسید  های ازت  ،   تمامی هیدروکربن ها یا ترکیبات آلی فرار ، اکسید های گوگرد وبه طور عمده So2    تمامی ذرات معلق ، سرب ، ازون O3 براساس مطالعه ای که به عمل آمده در حال حاضر سالانه 70 تن ذرات معلق گوگرد  ،      2 تن سرب ، 3560 تن منواکسید کربن ، 1260 تن ترکیبات آلی فرار غیر متان ، 285 تن اکسید های گوگرد و453 تن اکسید های ازت در هوای تهران منتشر می شود که با توجه به پدیده وارونگی هوا آلودگی های یاد شده مدت زیادی در سطح زمین وفضای تنفسی انسان ها باقی می ماند .مهمترین آلاینده های هوای تهران خودروها هستند که عامل 75 در صد ذرات معلق است . ترکیب های آلاینده ناشی از سوخت خودروها  مانند بنزن وفرمالدید سمی هستند و اثر سرطان زائی شان شناخته شده است می توانند به طور مستقیم بلعیده شوند یا به وسیله ذرات کوچک وارد ریه ها شوندو بر روی اندام هائی چون : مغز ، ریه ، قلب و عروق ، شکم ، دهان ، حلق وبینی اثر سوء بگذارد . مغز : ذرات آلاینده و تر کیبات زیان آور هوای آلوده از طریق جریان خون  به مغز می رسندوسبب بروز التهاب های بیماری زا می شوند تماس بیش از حد آلاینده ها ی ترافیکی هوا سبب افزایش ناتوانی ها ی ذهنی وبا افزایش سن آلزایمر می شود . سرب : از الاینده هائی است که در اثر سوخت خودرو ایجاد می شود مسمومیت سرب توانائی ذهنی را کاهش می دهد وبه سیستم عصبی وسایر اندام ها آسیب می رساند منواکسید کربن که یکی دیگر از مواد زیان آور هوای آلوده است نیز می تولند موجب سردرد ، کاهش هوشیاری ، مشکلات دائمی سیستم اعصاب مرکزی و حتی مرگ شود . ریه: سطوح بالای آلودگی هوا با بیماری های ریوی ، آسم وآلرژی ، سرطان ریه ومرگ زودرس ارتباط دارد . ازن  Ozone:که از ترکیب گاز های هیدروکربنه با دی اکسید نیتروژن در حضور نور خورشید ساخته می شود یکی از آلاینده های هوا است که ممکن است در سیستم تنفسی ومسیر های هوائی تغییراتی ایجاد کند و سبب کاهش ظرفیت ریه، سرفه ، درد وخس خس سینه شود ازن سبب افزایش آلرژی وآسم در کودکان می شود . استنشاق دی اکسید گوگرد راه های هوائی را ملتهب می کند ودر کودکان مبتلا به آسم ایجاد مشکل می کند .تماس با ترکیبات نیتروژن که بر اثر سوخت بنزین ایجاد می شود موجب درد قفسه صدری ، اشکال در تنفس واحتمال افزایش عفونت ریه می شود . قلب وعروق :آلودگی هوا بر سیستم عروقی وگردش خون تاثیر نامطلوبی دارد حمله های قلبی هم با آلودگی هوا ارتباط دارد آلودگی هوا سبب غلیظ شدن خون وبالارفتن  احتمال تشکیل لخته و آسیب به سرخرگ ها ، تصلب شرائین میشود. شکم : آلودگی هوا می تواند سبب بروز درد های شکمی شود . به گفته محققان کانادائی با بررسی 120 هزار بیمار مبتلا به درد های شکمی یکی از علل آن آلودگی هوا ذکر شده ودر روزهائی که آلودگی هوا زیادتر است مراجعین دل درد هم افزایش می یابد دهان وحلق ومری : دهان وحلق وبینی  مسیر اصلی عبور هوای آلوده است بینی نقش مهمی در تصفیه آلودگی ها دارد مواد آلاینده ای که در بینی تجمع پیدا میکند می تواند به بافت بینی، سینوس ها ومخاط تنفسی آسیب برساند موجب التهاب مخاط ، ابریزش ودر برابر ویروس ها و میکرب ها آسیب پذیر تر باشد. باروری وجنین :آلاینده ها سبب کاهش شدید درصد اسپرم های طبیعی میشود که خود باعث کاهش باروری میگردد رشد جنین به دلیل قرار گرفتن در معرض هوای آلوده رشد جنین کاهش می یابد ، ناهنجاری ها  وانومالی ها در جنین افزایش می یابد سقط جنین هم در هوای آلوده افزایش نشان داده است. توصیه ها ی پیشگیری وتغذیه : اجتناب از کشیدن سیگار ، در زمانی که سطح آلاینده ها زیاد است در منزل بمانید به خصوص اطفال در خانه نگهداری شوند . درب وپنجره ها بسته باشد . در صورت خروج از منزل از فعالیت های سنگین پرهیز شود . از ماسک های تنفسی استفاده گردد .  تغذیه  : در زمان آلودگی هوا برای کاهش صدمات به دستگاه تنفس و التهاب دستگاه گوارش ناشی از آلودگی مصرف شیر ولبنیات توصیه می شود .چون سبب نرم شدن مخاط تنفسی فوقانی ، مری ومعده می شود از سوی دیگر به دلیل وجود ترکیبات مناسب برای رشد ونمو باکتری های مفید که عمل  دفع ادرار ومدفوع و مواد آلاینده را تنظیم می کنند التهاب ها در مقابله با نقش رادیکال آزاد که به صورت آلاینده وارد بدن شده اند نقش موثری را ایجاد می کند . برای سلامت بدن مصرف دوغ وماست پروبیوتیک برای مقابله با آلاینده های هوا انتخاب بهتری به شمار میرود. آلاینده ها به مرور زمان در دراز مدت پوکی استخوان را تشدید می کنند همچنین در آلودگی هوا جذب ویتامین     D  از راه پوست کاهش مییابدو بر اساس تحقیقات کشوری 60 درصد از زنان تهران دچار کمبود  ویتامین      Dمی شوند وهمچنین افرادی که کمبود کلسیم دارندبیشتر در معرض خطر آلودگی با سرب هستند . چون گیرنده های فلزات دو ظرفیتی  در بدن انسان به صورت رقابتی عمل می کنند در صورتی که این گیرنده ها قبلا با آهن وکلسیم اشباع شده باشند بدن کمتر در معرض آلودگی با سرب قرار می گیرد در هوای آلوده مصرف شیر افزایش مییابد . چون حاوی فسفر ، منیزیم وکلسیم می باشد  که خنثی کننده  سموم است . در واقع گروه لبنیات حاوی ویتامین D  وکلسیم فراوان اندوبرای جلوگیری از پوکی استخوان مناسب اند . از طرفی هیدروکربورهای سرطان زا ناشی از سوخت ناقص نفتی مواد سوختی ، انواع فلزات سنگین مثل سرب که با سوختن ترکیبات نفتی در فصل سرما این گاز به اضافه بقیه گازهای مضر به سطح زمین بر می گردند.حتی آلودگی هوا برروی دستگاه گوارش جوانان اثر منفی دارد. بهترین غذاها ویتامین     D و    E    وروغن های گیاهی ، گردو ، بادام ، زیتون ، جوانه گندم ، چگر ، سبزیجات دارای برگ سبز ، ویتامین D تخم مرغ ، شیر ، کره  ، همچنین بتاکاروتن ، سلینیوم  . سبزیجاتی مثل کدو تنبل ، فلفل ، اسفناج ، کلم وغذاهای دریائی ، مرغ ،  نان ، غلات سبوس دار، ویتامین  C    به دفع سرب کمک می کند .       به طور کلی خوردن سبزیجات ، میوه ولبنیات . بدترین عادت غذائی چیپس ، پفک، تنقلات کم ارزش ، نوشابه گازدار ، سوسیس ، کالباس ، مواد غذائی که دارای افزودنی هستند . کودکان وسالمندان ، بیماران قلب وعروق آسیب پذیرترند . مایعات منواکسید کربن از مهم ترین آلوده کننده ها هستند . شیر به دارابودن ماده فعال به نام پروبیوتیک سطح این باکتری را در روده انسان متعادل می کند . همچنین ویتامین   E        و ویتامین  C     ، کاروتنوئید ها ،  پلی فنول ها از آنتی اکسیدان ها ،  روغن سویا ، روغن آفتاب گردان ، جوانه گندم ، وسایر روغن های گیاهی حاوی ویتامین E    اند . غلات سبوس دار که منبع مهم روی Zn   می باشد . وجود پکتین در سیب ، سرب را به طور کامل از بدن دفع می کند  . مرکبات ، پرتقال ، لیمو ترش ، گریپ فوروت ، هویج ، غلات سبوس دار . حد اقل روزانه       2 لیوان  شیر حد اقل       روزانه یک عدد سیب وحد اقل    400 گرم سبزیجات و میوه   مصرف گردد .

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:57  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

فایده های سبزی های برگ سبز در سلامت بدن

پروفسور محمد حسین سلطان زاده استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی متخصص کودکان ونوزادان طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریکا www.professorSoltanzadeh.com مصرف سبزی برای سلامت انسان ، بسیار مفید وضروری است  . کاهو ، کرفس ، کلم پیچ ، اسفناج ، کاسنی ، برگ چغندر وانواع سبزی های خوردنی مثل جعفری وگشنیز از سبزی های برگ سبز هستند . این سبزی ها بطور کلی فایده های زیادی دارند که از جمله میتوان به این موارد اشاره کرد : سلامت قلب – این سبزی ها احتمال مبتلا شدن به بیماری های قلبی را کاهش میدهند ، زیرا چربی کمی دارند وسرشار از ویتامین C ، پتاسیم و منیزیم هستند . پتاسیم ماده ایست که در تنظیم فشار خون وسلامت قلب موثر است . بررسی ها نشان داده است که مصرف کمی از این سبزی ها و اضافه کردن آنها در برنامه غذائی روزانه ، حدود 11 درصد بیماری قلبی را کاهش میدهد . تنظیم قند خون – این سبزی ها به دلیل داشتن مقدار زیادی منیزیم ، در ننظیم میزان قند خون بسیار موثر هستند . همچنین ماده ای دارند که برای بیماران دیابتی مفید است . مطالعات نشان داده است مصرف کمی از این سبزی ها در رژیم غذائی سبب کاهش 9 درصدی خطر دیابت می شود . پیشگیری از سرطان – این سبزی ها دارای موادی هستند که از رشد انواع سلول های سرطان سینه ، ریه ومعده جلوگیری میکنند . بهبود کار سیستم ایمنی بدن – این سبزی ها دارای ماده ای هستند که سبب بهتر کار کردن سیستم ایمنی بدن می شوند . کنترل وزن – این سبزی ها برای کنترل وزن بسیار مناسب هستند ، زیرا کالری آنها کم است ، در نتیجه با خوردن مقدار زیادی از آنها ، هم میتوانیم مواد مغذی مورد نیاز بدنمان را دریافت کنیم هم میتوانیم به پر شدن حجم معده کمک کنیم . شب کوری – میلیون ها کودک در سراسر دنیا دچار شب کوری ودیگر بیماری های ناشی از کمبود ویتامین A هستند ، این سبزی ها که به علت داشتن ماده ای که در بدن ما به ویتامین A تبدیل می شوند ، می توانند از بروز این بیماری ها پیشگیری کنند . دیگر فایده ها – علاوه بر این ، سبزی های برگ سبز، پر از ویتامین های < A,C,K > وبرخی از ویتامین های گروه B هستند . ویتامین K علاوه بر نقشی که در لخته شدن خون دارد ، در پیشگیری از بیماری هائی چون پوکی استخوان ، تصلب شرائین ، التهاب مفاصل ودیابت دارای اهمیت است . رنگ دانه های موجود در این سبز ی ها ، علاوه بر اینکه ضد سرطان هستند ، از چشم ها در برابر بیماریها و آب مروارید حفاظت می کنند . موادی که در این سبزی ها وجود دارد نقش مهمی در پیشگیری از نشانه های پیری دارند .

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:55  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

چهل اصل مهم

چهل اصل مهم در برقراری رابطه انسانی با کودکان پروفسور محمد سلطان زاده                            دکتر احمد به پژوه استاد دانشگاه علوپزشکی شهید بهشتی        روان پزشک کودکان متخصص کودکان ونوزادان طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریک 1) لازمه کار با کودک داشتن صبر و حوصله فراوان و از کوره در نرفتن است. 2) لازمه  کار با کودک « خودشناسی » و « خودآگاهی »و شناختن احساسات و افکار و انتظارهای خود نسبت به کودک است :    « خود را بشناس » 3) لازمه کار با کودک خسته نشدن است، اگر میخواهید از کارتان خسته نشوید ،باید عاشق کارتان باشید. 4) لازمه کار با کودک دانا بودن به احوال کودک است.اگر میخواهید در کار با کودک « توانا » شوید، با مطالعه کتاب های تعلیم و تربیت کودک و روان شناسی کودک « دانا » شوید. 5) لازمه کار با کودک داشتن صداقت و صمیمیت است. «خودت باش» و نیز هماهنگی بین آنچه واقعاْ هستید (اصل صداقت) 6) لازمه کار با کودک داشتن ثبات عاطفی استو حالی به حالی نبودن!!(اصل ثبات عاطفی) 7) لازمه کار با کودک شناخت و درک کودک است، همان طور که هست( اصل پذیرش).زمانی کودکی پرسید :«آیا بزرگترها همه چیز را درباره کودکان میدانند؟» 8) هر کودکی را با دیگری مقایسه نکنید، بلکه با خودش مقایسه کنید و بدانید که به طور مطلق هیچ کودکی شبیه کودک دیگر نیست(توجه کردن به اصل فردیت و یا تفاوت ها و شباهت­های فردی). 9) در کار با کودک سعی نکنید نظریات خود را تحمیل کنید . اجازه دهید حالا که او میخواهد بازی کند یا کتابی برای خواندن انتخاب کند ، خود اسباب بازی و کتابش را انتخاب کند(اصل خود تصمیم گیری) 10) سعی کنید با ایجاد فضای اطمینان بخش و اعتمادآفرین ، رازدار و محرم اسرار کودک باشید.(اصل رازداری) 11) در کار کردن با کودکان سعی کنید مساوات و عدالت را رعایت کنید.چنانچه کودکی زیبا آفریده شده است و یا امتیاز دیگری برخوردار است ، اجازه ندهید این گونه امور احساساتتان را تحت تاثیر قرار دهد و تبعیض قائل شوید و به او توجه بیش از حد معمول ، ابراز دارید (اصل مهار احساسات) 12) هیچگاه به کودک نگویید : « حالا تو دیگر بچه نیستی !! » چون که او « بزرگ هم نیست!!» و بدین ترتیب با گفتن این جمله در او ایجاد اضطراب می کنید.به جای همه این حرف ها بهتر است دلیل انجام دادن یا انجام ندادن را برایش توضیح دهید. 13) اگر کودکی کار نادرستی انجام داد، دلیل نادرستی آن کار را برایش توضیح دهید، نه بگویید: « دوستت ندارم » زیرا با این گفته در او ایجاد ناامنی و اضطراب می کنید. 14) در کار با کودکان، بهتر است اسامی کوچک آنها را به حافظه تان بسپارید و آن ها را با اسم کوچک، صدا کنید ( در مهدهای کودک). 15) د رتماس بین خود و کودک سعی کنید فضایی ایجاد نمایید که کودک بتواند آزادانه احساسات خود را بازگو کند. 16) هر فرصتی که دست دهد با کودک صحبت کنید و با او ارتباط عاطفی و کلامی برقرار کرده و تلاش کنید با فرهنگ لغات کودک آشنا شوید. کودکان سنین پایین را به خودتان بچسبانید یا بغل کنید تا گرمای بدن شما را حس کنند. 17) نسب به نیا­زها، خواست­ها، علاقه مندی­ها و مسایل و مشکلات کودک حساس باشید و اقدام مناسب به عمل آورید. برای مثال، راستی کتابی را که دنبالش بودی، پیدا کردی؟ راستی عروسکت را پیدا کردی؟ 18) برای کاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفی در میان کودکان، بین والدین، مربیان و کلیه کسانی که با کودک سر و کار دارند بایستی هماهنگی وجود داشته باشد( اصل هماهنگی میان کلیه عاملان تربیتی). 19) در کار با کودک از تعصب و پیش داوری بپرهیزید و از « برچسب زدن » به کودکان خودداری کنید. 20) بهترین روش ایجاد، تقویت و تکرار رفتار مطلوب و مورد نظر، تشویق و مورد توجه قرار دادن آن رفتار است. 21) از تنبیه بدنی، سرزنش و خجالت دادن کودک جداٌ و قویاٌ خودداری کنید. 22) به پرسشهای کودکان در صورتی که پاسخ آنها را می­دانید، با صداقت و سادگی و کوتاه جواب دهید و در صورتی که نمی­دانید با شهامت بگویید:«نمی­دانم» و بکوشید پاسخ درست را جویا شوید. 23) با هر کودکی مطابق « روحیه او باید رفتار کرد »، پس سعی کنید « روحیه » کودک را بشناسید. 24) کودک را حتی­المقدور در انجام کارهای مربوط به خودش مشارکت بدهید. 25) ما اگر میخواهیم بزرگسال را بشناسیم، ناگزیر هستیم که کودک را بشناسیم. 26) اندازه گیری و سنجش رشد و تغییرات کودک مشکل است، چرا که رشد کودک تدریجی است. 27) انتخاب و اجرای هرگونه روش تربیتی باید منطبق با نیازها و خواست های کودک و همچنین هماهنگ با ساختار شناختی و عاطفی او باشد. 28) الگو برداری، تقلید و « هانند سازی » یکی از مهمترین روشهای یادگیری کودک است.پس سعی کنید بهترین « سرمشق » و «الگو » برای کودکتان باشید و هر چه را که می­خواهید کودک بکند و یا نکند، خود بکنید و یا نکنید، برای مثال اگر می­خواهید « خواهش کردن »، « تشکر کردن » و « معذرت خواستن » را یاد بدهید، خودتان باید در عمل نشان دهید و پیشقدم شوید ( دو صد گفته، چو نیم کردار نیست ). 29) به سوالات خصوصی کودکان درباره خودتان و امور گوناگون به طور ساده، کوتاه و صادقانه جواب دهید. 30) تقاضای انجام کار از کودک را حتی­الامکان به صورت سوال مطرح کنید، برای مثال: « دوست داری در آوردن وسائل آشپزخانه به من کمک کنی؟ دلت میخواهد یک قصه شیرین برایت بگویم؟ می­خواهی با همدیگر به توالت برویم؟می­خواهی این صندلی را ببری توی اطاق؟ و یا .....» 31 ) بازی، زندگی کودک است. هرگاه که او را از بازی کردن منع می­کنید، او ر از زندگی کردن محروم می­سازید.بازی بهترین موقعیت برای بروز عواطف و اجتماعی شدن کودک است. 32) به صحبت­های کودک فعالانه گوش کنید و واکنش­های مناسب نشان دهید. به او آزادی کامل بدهید تا از هرکجا که دلش میخواهد صحبت کند. 33) با توجه به این که هوش مبتنی بر دو عامل وراثت و محیط است و آن را به قدرت انطباق و سازگاری با اوضاع و احوال جدید و قدرت یادگیری و آفرینندگی تعبیر کرده اند، به غنی کردن محیط فرهنگی بپردازید و بر عرصه­های تجربه کردن کودکان بیفزایید. 34) پیاژه می­گوید: « هروقت به کودکان چیزی را یاد می­دهند بی آن که او را در این امر شرکت دهند، او را در این امر شرکت دهند، او را از این که خودش موضوع را کشف کند، باز می­دارند و در نتیجه کار آموزش با شکست روبه­رو می­شود.» 35) ادوارد کلاپارد میگوید: « وقتی مربی حیوانات در کار دست آموزی حیوان موفق نمیشود، خود را خطاکار می­داند، در حالی که در تربیت کودکان، هر کس موفق نشود، گناه را به گردن کودک می­اندازد». واقعیت این است که در برخورد، با رفتار نادرست کودکان، باید مربیان آنها را گوشمالی داد نه کودکان را! شاید نتوان گفت که کودکی « بی­تربیت » است، بلکه باید گفت که او « بد تربیت » شده است.  36) در رویارویی با هر کودکی ، « دانایی » ما و آگاهی از خصوصیات روانی، رفتاری، خانوادگی و اقتصادی او و جامعه اوست که به ما « توانایی » می­دهد، چرا که « توانا بود هر که دانا بود ». 37) اگر می­خواهید چیزی از وسائل کودک را بردارید باید از او اجازه بگیرید تا کودک احترام به مالکیت و استقلال دیگران را یاد بگیرد. 38) از لجبازی کردن، سربه­سر گذاشتن، یکی به دو کردن، گیر دادن و مشاجره با کودک خودداری کنید. 39) در صورت لزوم باید با مدرسه ، کتابخانه و دوستان کودک تماس بگیرید و ارتباط برقرار کنید. 40) یکی از اصول تربیتی کودک، شناساندن « واقعیت » به کودک است، نه کتمان و پنهان داشتن آنها. چرا که « گل­هایی که در گلخانه پرورش می­یابند، زود پرپر می­شوند».

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:42  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

پیشگیری از پوسیدگی دندان درکودکان

پروفسورمحمد حسین سلطان زاده استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی متخصص کودکان ونوزادان طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریکا www.ProfessorSoltanzadeh.com با توجه به نگرش نوین نسبت به سلامت دهان و دندان و اهمیت فزاینده آن نزد والدین گرامی ، جهت برقراری سلامت دهان کودک شما و پیشگیری از بیماری و پوسیدگی دندانها، اطلاعاتی ضروری حضورتان ارائه می­شود. رژیم غذایی مناسب برای دندانهای کودکان  غیراز غذاهای اصلی ، میان وعده­های غذایی میتوانند نقش مهمی را در سلامتی یا بیماری دندانهای کودک ایفا کنند.اگرچه نمیتوان کودکان را از مصرف تنقلات منع نمود اما با به وجود آوردن نظمی صحیح در مصرف آنها و رعایت بهداشت مناسب می­توان از پوسیدگیهای دندانی پیشگیری نمود.  توصیه­های مهم v    تعداد دفعات مصرف مواد قندی در روز کاهش یابد. بهتر است تنقلات شیرین در یک ساعت مشخص در روز مثلا پس از صرف غذای اصلی به منظور حفظ اشتهای کودک برای وعده اصلی صرف شود و بهتر است پس از آن دندانها مسواک زده شود. v    از دادن میان وعده­های پوسیدگی زا برای بردن به مدرسه خودداری شود.بهترین میان وعده برای کودکان در مدرسه ساندویچ­های حاوی نان و پنیر به همراه گردو یا گوجه فرنگی یا خیار ، تخم مرغ، انواع کوکوها یا سالادهای خانگی و میوه­هایی مثل سیب، موز، پرتقال، نارنگی و انگور و... ویا سیزیهایی مثل هویج می­باشند. v    تاثیر قطعی صبحانه بر فعالیتهای ذهنی کودک در طول روز اثبات شده بنابراین، صبحانه وعده غذایی بسیار مهمی است و بهتر است تحت هیچ شرایطی حذف نشود.لازم نیست صبحانه مفصل باشد ولی در هر صورت باید صرف شود. J  مثال هایی از میان وعده­های سودمند شیر، نان و پنیر به همراه گردو و یا خیار یا گوجه فرنگی، تخم مرغ پخته، ماست، میوه، هویج، کرفس،آجیل J  مثال هایی از میان وعده­های پوسیدگی زا شکلات، آب نبات، بیسکویت­های شیرین، کلوچه، برگه میوه­های خشک، شیر عسل، شیر کاکائو، ادامس­های شکردار، پفک، چیپس اهمیت بهداشت دهان و دندان کودکان دندانهای شیری از حدود 6 ماهگی شروع به رویش نموده و تا حدود 5/2 سالگی رویش آنها تکمیل می­شود. از طرفی دندانهای دائمی از حدود 7-6 سالگی با رویش دندانهای جلویی پایین و اولین آسیای دائمی که در پشت آسیاهای شیری و بدون افتادن هیچ دندانی می­روید آغاز می­شود و تا حدود 12 سالگی با ترتیب خاصی جایگزین دندانهای شیری می­گردند. از آنجایی که تعداد زیادی از دندانهای شیری تا حدود 12 سالگی در دهان باقی هستند و دارای عملکردهای مهمی مثل تغذیه و حفظ فضا جهت رویش مرتب دندانهای دائمی می­باشند، مراقبت و حفظ آنها تا زمان رویش دندانهای دائمی جایگزین ضروری است. ·        تمیز کردن دندانها از زمان رویش اولین دندان شیری ( حدود 6 ماهگی ) به وسیله مسواک نرم انگشتی و یا گاز مرطوب و بدون خمیر دندان باید اغاز شود و به خصوص پس از هر وعده شیر دهی شبانه ، چه با سینه مادر و چه با شیشه شیر ، ضروری است. ·        چنانچه کودک رژیم غذایی مناسب و متنوع داشته باشد روزانه دوبار مسواک زدن بعد از صبحانه و قبل از خواب با مسواک نرم و به روش افقی توسط والدین کافی است و نخ کشیدن بین دندانها نیز از 3 سالگی توصیه می­شود. ·        به علت عدم تکامل توانایی های حرکتی کودک برای انجام دقیق مراقبتهای بهداشتی ، مسواک و نخ زدن تا حدود سن 8 سالگی باید توسط والدین انجام شود و تا پایان سنین دبستان تحت نظارت انجام گیرد و گرنه کارائی کافی را نخواهد داشت.  فلوراید سابقه فلوراید : در سال 1901دندانپزشک جوان آمریکائی McKay بامشاهده تغییر رنگ ناشناخته دندان ها مواجه شد پس از سال ها تحقیق معلوم شد عامل این تغییر رنگ  فلوروزیس یعنی چیزی جز فلوراید نیست وچیز عجیب تر آنکه پوسیدگی کمتر دندان ها بود واز آن پس به اثر فلوراید در پیشگیری پوسیدگی دندان پی بردند . منابع فلوراید  :     فلوراید در آب ، خاک ، هوا وغذاها گیاهی وحیوانی یافت می شود وقتی فلوراید از طریق آب وغذا وارد بدن می شود 5 در صد آن از طریق روده و50 درصد توسط کلیه ها دفع می شود 45 درصد در استخوان ها ودندان های درحال رشد و تکامل ، بافت های نرم ، جنین ، شیر وبزاق وارد می شود میزان فلوراید آب آشامیدنی:   می توان از مکمل های فلوراید قرص ، شربت و قطره  هم استفاده کرد:  تولد تا 6 ماهگی  صفر 6ماه تا 3 سالگی :         25/0 میلی گرم 3تا 6 سالگی :             5/0 تا 25/0 میلی گرم 6   تا 16 سالگی:     1  میلی گرم تا 5/0 میلی گرم اثرات موضعی فلوراید : امروزه صاحب نظران بر این عقیده اند که اثرات موضعی فلوراید بیش از اثر سیستمیک آن است وحتی اگر فلوراید آب آشامیدنی مطلوب باشد باز هم توصیه می شود که فلوراید تراپی موضعی هم انجام شود . اثر سیستمیک فلوراید بیشتر درزمان تکامل دندان ها رخ می دهد که این دوره هم کوتاه است استفاده موضعی فلوراید به طرق مختلف ومکرر می تواند مورد استفاده قرار گیرد ودارای اثر تجمعی است واثر مضر  فلورزیس را ندارد فلوراید عنصری طبیعی است که اگر به میزان مناسب در اختیار دندان قرار گیرد آن را مقاوم کرده و به پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک می­کند. ü     استفاده از خمیر دندانهای فلورایددار در کودکان بالای 2 سال به میزان خیلی کم ( به اندازه نخود ) و کاربرد دهان شویه­های حاوی فلوراید فقط در کودکان بالای 6 سال توصیه می­شود. ü     کودک نباید مواد حاوی فلوراید را بلع نماید زیرا ممکن است موجب عوارض متعددی نظیر مینای لکه دار، مشکلات استخوانی یا مسمومیت شود بنابراین نظارت والدین بر مصرف این مواد در کودکان ضروری است. ü     ژل یا مواد موضعی که توسط دندانپزشک در مطب بکار برده می­شود حاوی غلظتهای بالای فلوراید می­باشد و معمولا هر 6 ماه استفاده می­شود. فیشورسیلانت برای پیشگیری از پوسیدگیهای شیارهای عمیق روی دندانهای آسیای دائمی و گاها شیری که ممکن است عمق آنها با مسواک تمیز نشود، موادی به نام فیشورسیلانت به کار برده می­شود که این شیارها را می­بندد و از پوسیدگی آنها پیشگیری می­نماید. •        اقدامات پیشگیرانه فلوراید و فیشورسیلانت جایگزین اقدامات بهداشتی روزانه مسواک و نخ زدن نمی­باشد و فقط مکمل آنها است. دندانپزشکی بیمارستانی و آرامبخشی برخی از کودکان به علت سن کم، اضطراب زیاد و مشکلات جسمی یا ذهنی، قادر به تحمل و پذیرش درمانهای دندانپزشکی به طور معمول نمی­باشند. درمانهای لازم برای این بیماران را می­توان با آرامبخشی داروئی یا تحت بیهوشی عمومی توسط متخصص این کار، به سادگی و با کمترین استرس انجام داد تا با برقراری سلامت دهان و دندان این افراد، تغذیه مناسب، رشد کافی و سلامت عمومی آنها نیز تامین گردد.

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:39  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

چه کنیم تا کودکانمان دچار انحراف رشد نشوند

چه کنیم تا کودکانمان دچار انحراف رشد نشوند   کودکان صفر تا شش ماهه                                                                           تغذیه در تمام عمر به ویژه در ماهها و سالهای اول زندگی بسیار مهم است. برای شیرخواران تغذیه جزء مهمی از مراقبت همه جانبه است و تغذیه خوب و مناسب با سن کودک موجب رشد و نمو مطلوب او می شود. به منظور تامین تغذیه مناسب کودک، مادران عزیز باید به مطالب زیر که تحت عنوان اقدامات لازم و رفتارهای تغذیه ای مناسب است توجه داشته باشند.   1-    اقدامات لازم :      اگر نوزادان به محض تولد بر روی شکم مادر قرار گیرند و پس از خشک کردن آنها، برروی پستان مادر گذاشته شوند و مادر و نوزاد را با پتویی گرم و تمیز بپوشانند این کار باعث می شود که هم درجه حرارت بدن نوزاد ثابت بماند و دچار هیپوترمی (‌کاهش درجه حرارت بدن) نشود و هم علاوه بر بهره مندی از آغوش گرم مادر و شیر مادر، پایه های یک ارتباط عاطفی درازمدت گذاشته شود. بسیاری از تحقیقات نشان داده است که این تماس پوستی و تغذیه به موقع، بر رشد و تکامل شیرخوار اثر بسیار مطلوبی خواهد داشت. باید تغذیه با شیر مادر ظرف نیم ساعت پس از تولد آغاز وبه طور مکرر و به دلخواه نوزاد ادامه یابد تا هم نوزاد از مزایای آغوز بهره مند گردد و هم ترشح شیر مادر زودتر برقرار شده و حجم آن بیشتر شود. باید دانست که ساعتها و روزهای اول تولد بسیار طلایی و حیاتی است و نباید این ساعات گرانبها را که می توانند در رشد و سلامت نوزاد بسیار موثر باشند از دست داد. برای اینکه کودک شیر کافی دریافت کند روش ( نحوه) شیردادن هم باید صحیح باشد تا به این تربیب هم دریافت شیر کافی باشد و هم از جمع شدن گاز در معده شیرخوار و احتمال استفراغ کردن و بی قراری او هم جلوگیری شود. ( در مورد روش درست شیر دادن به صفحه 55 کتاب دانستنیهای تغذیه شیرخواران مراجعه شود.) نیاز شیرخوار را به ویتامینهای A , D ( روزانه 1500 واحد ویتامین A و 400 واحد ویتامین D) با دادن 15 قطره از قطره مخلوط ویتامینهای A و D و اگر این قطره در دسترس نبود به همین میزان از قطره مولتی ویتامین، تامین نمایند. به جز شیر مادر و قطره  A,D تا پایان 6 ماهگی هیچ چیز دیگر ( شیر خشک، شیر گاو، آب قند ، آب میوه و…)‌ و حتی آب هم به کودک ندهند چون همه نیازهای غذایی و از جمله آب تا سن 6 ماهگی از طریق تغذیه با شیر مادر تامین می شود. همانطور که قبلاً‌گفته شد شیر مادر و آغوش گرم و پرمهر او ، محیط صمیمی خانواده،‌ قطره A, D  برخورداری از نور مستقیم خورشید، واکسیناسیون به موقع و رعایت بهداشت ونظافت کودک تامین کننده بخش عمده ای از نیازهای غذایی،‌ جسمی و عاطفی – روانی در 6 ماه اول عمر می باشد. تا پایان 6 ماهگی تغذیه کودک فقط با شیر مادر باشد زیرا تا این زمان مقدار شیر مادر کاملاً تکافوی رشد کودک را نموده و مناسب ترین غذا برای وی به حساب می آید ، ضمناً دستگاه گوارش شیرخوار هنوز بطور کامل ، تکامل نیافته است و اضافه کردن هر نوع ماده غذایی دیگری جز شیر مادر ممکن است باعث عدم تحمل ، آلرژی و یا اسهال او شده و ترشح شیر مادر نیز کم شود.   2-    رفتارهای تغذیه ای مناسب:     از تولد تا 3 ماهگی شیر دادن باید بر اساس میل و تقاضای شیرخوار باشد بنابراین به محض بیدار شدن شیرخوار و یا با مشاهده تمایل او به مکیدن قبل از اینکه زیاد گریه کند او را شیر بدهید. هنگام شیردادن او را به خوبی و راحتی در آغوش بگیرید ولی محکم فشار ندهید. با تماس نوک پستان به گونه و لبهای شیرخوار رفلکس جستجو  او را برای بازنمودن دهانش تحریک کنید. هنگام شیر دادن، به او لبخند بزنید و با ملایمت و مهربانی صحبت کنید اما نه به گونه ای که از شیرخوردن باز بماند . مدت شیرخوردن و فاصله بین دفعات تغذیه را به اختیار شیرخوار بگذارید زیرا در این سن شیرخوار مقدار شیر دریافتی را برحسب نیازهای خود تنظیم می کند. به شیرخوار فرصت کافی برای توقف در مکیدن،‌نفس تازه کردن، برقراری ارتباط با خودتان و اطرافیان بدهید تا پس از این فرصت ،‌ مجدداً به شیرخوردن ادامه دهد. شیرخوردن را وقتی تمام شده تلقی کنید که او سیر شده و خود پستان را رها کند . اگر بعد از شیرخوردن آروغ نزد و به خواب رفت نگران نباشید، بسیاری از شیرخواران که از شیر مادر تغذیه می کنند اگر روش شیرخوردنشان درست باشد هوایی نمی بلعند که نیاز به باد گلو زدن داشته باشند و بعضی دیگر هم اگر احیاناً هوا بلعیده باشند و به خواب بروند خودشان بیدار می شوند. بنابراین برای گرفتن باد گلو ، شیرخوار را از خواب بیدار نکنید. از سه تا شش ماهگی شیرخوار رابطه نزدیک و صمیمانه تری با مادر و مراقب خود برقرار می کند که به قولی آنرا عاشق شدن می گویند. در این زمان، شیرخوار با اطرافیان و محیط زندگی خود نیز فعالانه برخورد می کند و از مصاحبت با مادر در حین شیرخوردن از پستان او لذت می برد . به مادر لبخند می زند و او را بیشتر به طرف خود جلب کرده و مشتاق مراقبت از خود می نماید . همچنین در این دوران شیرخوار ممکن است ضمن شیرخوردن گاهگاهی از شیرخوردن دست کشیده و به اطراف و اطرافیان نگاه کند وبا لبخند و نگاه خود از آنان بخواهد که به او بیشتر توجه کنند سپس دوباره به شیرخوردن ادامه می دهد و این کار را چندین بار تکرار می کند . والدین توجه داشته باشند که این امر طبیعی بوده و جای نگرانی ندارد. مادر این عمل شیرخوار را به حساب سیرشدن وی نگذارد و او را از پستان خود جدا نکند ،‌در غیر اینصورت ممکن است به دلیل ناکافی بودن تغذیه،‌کودک دچار سوء تغذیه و تاخیر رشد شود. در مورد بسیاری از شیرخواران بازیگوش و کنجکاو که یک یا چند جرعه شیر می خورند و پستان مادر را رها کرده و به اطراف توجه می کنند چون ممکن است تکرار آن باعث عدم دریافت کافی شیرشود بهتر است، مادر، مکانی خلوت، آرام و حتی با نور کم را جهت شیردادن به کودک انتخاب نماید.   کودکان 6 تا 12 ماهه                                                                       تغذیه تکمیلی که از پایان 6 ماهگی شروع می شود و تا 12 ماهگی ادامه می یابد مرحله بسیار مهمی در تکامل و کسب عادات غذایی کودک به شمار می رود . در این زمان شیرخوار به تدریج برکنترل خود براطرافیان و محیط زندگی می افزاید. تغییرات محیط را بیشتر درک و احساس می کند ، به خصوصیات و توانایی های خود پی می برد و آنها را به رخ مادر و مراقب خود می کشد. توجه والدین به این خصوصیات ، همچنین مراحل تکامل تغذیه ای شیرخوار و نحوه تغذیه تکمیلی،‌ باعث خواهد شد که برنامه غذایی او را برچسب خواسته ها ، توانمندیها و نیازهایش تامین کنند. بنابراین در آغاز،‌اشاره ای به مراحل تکامل تغذیه ای شیرخواران داریم و سپس به رفتارهای تغذیه ای مناسب اشاره می کنیم. ( نحوه تغذیه تکمیلی نیز در جزوه جداگانه ای تحت عنوان تغذیه شیرخواران از 6 تا 12 ماهگی توسط انجمن ترویج تغذیه با شیر مادر به چاپ رسیده و در دسترس علاقمندان قرار دارد.)

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:33  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

در شیرخواران 6 تا 12 ماهه که دچار افت یا ایست وزنی هستند چه باید کرد؟

در شیرخواران 6 تا 12 ماهه که دچار افت یا ایست وزنی هستند چه باید کرد؟ همان اصولی را که در مورد شیرخوار زیر 6 ماه گفته شد رعایت کنید. آب جوشیده خنک شده به کودک بدهید و دادن قطره آهن را به میزان 15 قطره فراموش نکنید. ضمن توجه و مراجعه به الگوی تغذیه مناسب سن کودک جزوه تغذیه تکمیلی که در صفحه 24 این جزوه به آن اشاره شده است ، توصیه های زیر را به کار ببرید. انرژی غذای کمکی کودک را با اضافه کردن آرد یا روغن مایع یا جوانه غلات بیشتر کنید و حداقل هر روز علاوه بر شیر مادر، 5 وعده غذای کمکی به او بدهید. به هر وعده غذای کودک صبحانه، نهار، شام کمی روغن مایع یا کره آب شده حدود یک تا 2 قاشق مربا خوری اضافه نمایید. ( قاشق های مربا خوری معمولی که در منازل بکار می رود حدود 5/2 تا 3 سی سی و قاشقهای مرباخوری شربت های آنتی بیوتیک 5 سی سی است. در صورت استفاده از قاشق مرباخوری موجود در منزل 2 قاشق و اگر از قاشق شربت آنتی بیوتیک استفاده می شود یک قاشق مربا خوری کافی است.) از جوانه ماش یا جوانه گندم یا پودر این جوانه ها در سوپ کودک بریزید زیرا علاوه بر اینکه سرشار از ویتامینهای ب و ث هستند به هضم غذا هم کمک می کنند. کمی آرد، شیر و کره را مخلوط کرده و به هم بزنید و گرم کنید ( مثل سس سفید) و به سوپ کودک بیفزایید هم طعم و رنگ جدید به سوپ می دهد و هم انرژی آنرا افزایش می دهد. پودر جوانه گندم ، جو پرک، بلغور گندم را له کنید و با شکر ،‌ شیر و کمی روغن یا کره بپزید و در حجم کم و در دفعات بیشتر به کودک بدهید. در حدود 11 ماهگی می توانید کمی خامه پاستوریزه به سوپ کودک اضافه کنید. اگر کودک صبح ها زرده تخم مرغ پخته شده را نمی خورد آنرا با کمی کره و آب مرغ مخلوط و نرم کنید و به او بدهید و یا به سوپ او اضافه کنید. زرده تخم مرغ را می توانید رنده کرده و یا با پشت قاشق له کنید و داخل سوپ و یا پوره ( هر نوع پوره ای که درست می کنید) بریزید. به تکه های کوچک سیب زمینی که پخته شده و پوست آنرا جدا کرده اید کمی کره بزنید و اجازه بدهید که کودک خودش آنرا برداشته و بخورد. سعی کنید برای تهیه سوپ یا کته از گوشت با استخوان استفاده کنید ، مثل ران مرغ و یا ماهیچه گوسفند تا املاح و چربی بیشتری به بدن کودک برسد. می توانید چند قلم گوسفند یا یک قلم گوساله را جداگانه بپزید، چربی روی آنرا بگیرید و عصاره آنرا برای مدت کوتاه ( در یخچال )‌و برای زمان طولانی تر ( در فریزر) نگهداری کنید و به هر وعده غذای کودک دو قاشق غذاخوری از این عصاره را اضافه نمایید. اگر وزن کودک کم است اضافه کردن حبوبات را به غذای او به تعویق بیاندازید ( بعد از 10 ماهگی) چون حبوبات حجم زیادی دارند بنابراین بعد از 10 ماهگی، حبوبات را خیس کنید، پوست بکنید و از انواع آن آرد درست کنید و هر بار یک قاشق چایخوری آرد حبوبات را با کره به سوپ کودک اضافه کنید. اضافه کردن آب غلیظ شده ران مرغ یا تکه هایی از ران مرغ پخته شده که له شده است، همچنین جوانه گندم، آرد یا پودر بادام خام، کنجد، مغز تخمه آفتابگردان به غذای کودک سبب رشد بهتر او می شود. برای بهتر کردن طعم غذای کودک از آب لیمو ترش تازه، آب نارنج تازه، آب هویج ، سبزیهای خوشبوی ساییده شده استفاده کنید. کته ای که برای کودک درست می کنید به جای پختن برنج در آب، آنرا در آب مرغ یا آب گوشت بپزید. یک یا دو خرما را پوست بکنید، هسته آنرا در آورید و خرما را در کمی آب حل کرده و به عنوان دسر به کودک بدهید . کمی آرد را در روغن تفت دهید آنقدر که کمی زردرنگ شود و حالت خامی خود را از دست بدهد کمی شکر حل شده و چند قطره گلاب به آن اضافه کنید ( مثل حلوا) و آنرا به عنوان دسر برای کودک استفاده کنید. از مخلوط شیر و نشاسته و شکر و چند قطره گلاب، مسقطی ( سفت تر از فرنی) درست کنید و به عنوان غذاهای میان وعده و یا دسر به کودک بدهید. دادن آب میوه به مقدار زیاد و یا شیرینی قبل از غذا، سبب کم شدن اشتهای کودک می شود و رشد او را به خطر می اندازد . بنابراین یا آب میوه و یا خود میوه رسیده و نرم را که با پشت قاشق له کرده اید، دو بار در روز بعد از غذای وسط روز و با حجم کم به کودک بدهید، ویتامین های مورد نیاز کودک به ویژه ویتامین C از راه شیر مادر تامین می شوند. به منظور پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی ، عروقی توصیه می شود که در تمام دوران زندگی به ویژه دوران کودکی و نوجوانی از مقادیر بسیار کم نمک آن هم هنگام طبخ غذا استفاده شود و از افزودن نمک به غذا در سر میز یا سفره جداً خودداری گردد. برای کودکان زیر یکسال که خوب رشد می کنند بهتر است به غذایشان نمک اضافه نکنید ولی برای کودکانی که دچار ایست یا افت وزنی هستند و غذای کاملاً بی نمک خود را نمی خورند هنگام تهیه و طبخ غذا از مقدار بسیار کمی نمک یددار استفاده نمایید. اگر رشد کودک زیر یکسال با افزایش دفعات تغذیه با شیرمادر و پر انرژی کردن غذای کمکی بهتر نشد، شاید لازم باشد شیر مصنوعی را هم بلافاصله بعد از بعضی از وعده های شیر مادر به او بدهید ( با فنجان یا استکان) چون هنوز غذای اصلی کودک زیر یکسال ، شیر است.

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:31  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

بی اشتهایی و نحوه مقابله با آن

رفتارهای تغذیه ای نادرست از 6 ماهگی تا 2 سالگی کدامند؟  بی اشتهایی و نحوه مقابله با آن:  تعریف مادران از بی اشتهایی و قضاوت آنان در این ارتباط همیشه یکسان نیست . بعضی از مادران از بی اشتهایی و عدم رقبت کودک به غذا خوردن شکایت می کنند در حالیکه فرزندشان از رشد نسبتاً مناسبی برخوردار است. دلیل بی اشتهایی برخی از کودکان آن است که بطور مکرر از مواد غذایی دیگری نظیر بیسکویت، موز و یا میوه های دیگر در فواصل وعده های غذایی استفاده می کنند بنابراین زمانیکه مادر ،‌غذای اصلی آنان را آماده می کند نسبت به آن بی میل و بی اشتها هستند. بعضی از مادران در مورد غذا نخوردن کودک از روشهای زیر استفاده می کنند که متاسفانه هیچکدام هم موفق نیست. 1-    روش التماس: مادر به هر طریقی سعی می کند که کودک را وادار به خوردن کند. ملتمسانه به او نگاه می کند و می گوید:این لقمه را به خاطر من بخور،‌این یکی را به خاطر خاله جان…، این لقمه آخر است، بخور تا به پدرت بگویم چه بچه خوبی هستی. 1-    روش انحراف فکر: برای غذا دادن به کودک او را کنار تلویزیون می نشانند تا کارتون تماشا کند و یا اطرافیان شکلک در می آورند و یا اینکه صدای حیوانات را تقلید می کنند تا کودک چند قاشق غذا بخورد. 1-    روش پاداش: می گویند: اگر غذایت را بخوری تو را به پارک می برم، یا برایت بستنی می خرم. 1-    روش تهدید کردن: اگر غذایت را نخوری ترا دوست ندارم یا ترا تنبیه می کنم یا همینطور ضعیف وکوچک باقی می مانی. 1-    روش اجباری: او را بغل می کنند و با باز کردن دهان او،‌به زور حتی با گرفتن بینی اش، غذا را در دهانش می گذارند که اکثراً هم منجر به استفراغ غذاهای خورده شده می شود. 1-    روش کودک سالاری: به این صورت که هر ماده خوراکی را که بچه درخواست کند فراهم می کنند حتی اگر برایش مضر باشد، فقط آرزوی والدین این است که او چیزی بخورد حالا هر چه بود مهم نیست. همانطور که گفته شد ، هیچکدام از روشهای فوق صحیح نیست به خصوص روش اجباری که در این روش کودک حالت دفاعی به خود می گیرد و با بیرون ریختن غذا، تف کردن محتویات دهان، نجویدن، نگهداشتن غذا در دهان و یا حتی استفراغ کردن بعد از بلعیدن اجباری آن، از خوردن غذا امتناع می کند. در روش کودک سالاری او پی می برد که زمان صرف غذا ، بهترین موقعیت برای کج خلقی، وصول به خواسته هایش و جلب توجه دیگران است. بعضی از کودکان 11 تا 30 ماهه که همیشه قبل از آنکه گرسنه شوند غذا به آنان عرضه می شود یعنی در حقیقت هرگز به آنان اجازه داده نمی شود که خودشان درخواست غذا کنند ، معمولاً با غذا بازی می کنند، با قاشق آن را به هم می زنند و یا غذا را دوروبرشان می ریزند. باید توجه داشت که اصولاً چون کودکان درک درستی از زمان ندارند در بسیاری اوقات عجله ای هم در غذا خوردن ندارند ولی استنباط مادر این است که کودک اشتها ندارد و خوب غذا نمی خورد بنا براین او را وادار به شتاب در خوردن می نماید در حالیکه بازی کردن با غذا، رفتار طبیعی کودک برای درک محیط دور و بر اواست. اگر به کودک فرصت لازم جهت استفاده از مهارتهای جدید مثل گرفتن فنجان یا قاشق داده نشود سبب خشم او می گردد. کودکان در سنین 6 تا 7 ماهگی دوست دارند قاشق یا فنجان را خودشان به دست بگیرند گرچه در این کار مهارت ندارند ولی به آن، تمایل دارند . بنابراین باید این نشانه ها را شناخت و فرصتهای مناسب را در اختیارشان قرار داد.  کودکان با یکدیگر تفاوت دارند به تفاوتها و خصوصیات فردی کودکان باید توجه داشت. حجم غذای دریافتی در دفعات مختلف و در هر کودک متفاوت است و بستگی به شخصیت کودک دارد. مثلاً کودکان آرام بیشتر می خورند ولی همین کودکان هم ممکن است در یک وعده کمتر و در وعده دیگر بیشتر بخورند بنابراین مادران نباید انتظار داشته باشند که همیشه بشقاب یا کاسه غذای کودک خالی شود.

+ نوشته شده در  چهارشنبه یکم شهریور 1391ساعت 11:29  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

خصوصیات سنین ۳ تا ۵ سالگی

همه مادران پس از گذشت دو سال از زندگی فرزند دلبندشان متوجه تغییرات چشمگیر در رفتار و حرکات او می شوند.بهتر است والدین با آشنایی با خصوصیات سنین ۳ تا ۵ سالگی به رشد و پیشرفت کودک کمک بیشتری کنند. کارشناسان می گویند در این سال ها کودک می تواند راحت تر احساس خود را با کلمات ابراز کند، توانایی کنترل هیجانات، خشم و ترس را پیدا می کند، کمتر به دیگران وابسته است و یاد می گیرد برای وابسته نبودن به دیگران بهتر است خودش کارهایش را انجام دهد. در این مطلب روش هایی که می تواند به بچه ها در این سن کمک شایانی کند، آمده است. ۱) به او یادآوری کنید که برای شما موجودی منحصر به فرد است. رشد شخصیت کودک شما به طرز نگرش و رفتارهای شما بر می گردد. رابطه عاطفی و محبت آمیز به تنهایی کافی نیست. باید بداند احترام فوق العاده ای نزد شما دارد تا بتواند با تکیه بر توانایی هایش پیش برود. ۲) با او بازی کنید. بازی در این سن نقش بسیار مهمی در تکامل شخصیت او بازی می کند. به او فرصت بازی بدهید و خود با او همبازی شوید، او در بازی از نظر فیزیکی، ذهنی و احساسی به بلوغ می رسد. یاد می گیرد در گروه فعال باشد، درگیری را پشت سر بگذارد، قوه تخیلش را به کار بیندازد و برای مشکلات مختلف راه حل پیدا کند. وقتی بچه ها بازی می کنند قدرت تصمیم گیری می یابند و این کار به آن ها در کشف دنیای پیرامونشان کمک زیادی می کند. ۳) از دادن لقب به او خودداری کنید. به او در شکل گیری شخصیتش کمک کنید بنابراین او را خجالتی، قلدر، خشن و یا هر چیز دیگری توصیف نکنید. ۴) الگو باشید. طبیعی است که او شما را الگوی خود قرار دهد، بنابراین الگوی خوبی برای او باشید.

+ نوشته شده در  یکشنبه سوم اردیبهشت 1391ساعت 10:50  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

چگونه با فرزند یک تا دو ساله خود بازی کنیم؟

کودک وقتی می‌بیند که می‌تواند جسمی‌را جابه جا کند، احساس قدرت و توانایی می‌کند  چگونه با فرزند یک تا دو ساله خود بازی کنیم؟ 17 بازی مادر و کودک  بهتر است خستگی و بی‌حوصلگی را کنار بگذارید چون این مساله که شما تازه از سر کار برگشته‌اید ویا خسته از کارهای خانه هستید برای کودک‌تان به هیچ وجه قابل درک نیست. او از شما توقع دارد که با او بازی کنید و واقعیت این است که این حق طبیعی اوست. کودکی که به دلیل شرایط زندگی ما مجبور است بیشتر ساعات روز را در آپارتمانی کوچک زندانی باشد، کمترین توقعی که می‌تواند داشته باشد، این است که با او بازی کنیم. ما به شما می‌گوییم که چگونه می‌توانید کودک دلبندتان را با بازی‌هایی شاد و مناسب سنش، راضی و خوشحال کنید. به شما قول می‌دهم که با دیدن خنده و شادی او هیچ اثری از خستگی و بی‌حوصلگی در وجودتان باقی نماند. کودک 12 تا 15 ماهه 1 ترانه دلخواه‌تان را برای کودک نوپای خود بخوانید و هماهنگ با ریتم آن ضربه‌های ملایمی ‌به شکمش بزنید. حالا آهنگ را با ریتم تندتری بخوانید و ضربه‌هایتان را هماهنگ با آن تندتر کنید. این بازی به کودک کمک می‌کند که معنای ریتم را درک کند و این کار به تکامل مهارت‌های شنیداری او کمک می‌کند. 2 چندتا از عروسک‌ها و یا حیوانات عروسکی او را بردارید و کنار او روی زمین بنشینید. یکی از عروسک‌ها را بردارید و صدایتان را تغییر دهید و به جای عروسک صحبت کنید. سپس عروسک دیگری را بردارید و با صدایی که با صدای قبلی تفاوت دارد، صحبت کنید. حالا عروسک را بردارید و بگویید: «بیا عزیزم، بیا غذا بخوریم. » یا «بیا بغلت کنم تا بخوابی» و هنگام ادای این جملات، این کارها را با عروسک انجام دهید. یکی از عروسک‌ها را به او بدهید و از او بخواهید آن را بغل کند و ببوسد. کودک ابتدا ممکن است فقط نگاه‌تان کند اما به زودی یاد می‌گیرد که خودش به تنهایی با عروسک‌هایش بازی کند. 3 بازی مفید دیگری که می‌توانید با کودک 12تا 15 ماهه تان انجام دهید، کتاب خواندن است. کتابی را که دارای تصاویر رنگی و یا برجسته است، بردارید و به عکس‌ها و اشکال آن اشاره کنید و نام آنها را بگویید. شعرهای کودکانه کتاب را برایش بخوانید و موقع خواندن، آهنگ و بلندی صدایتان را تغییر دهید. این کار کمک می‌کند که بتوانید عشق و علاقه به کتاب خواندن را در کودکتان ایجاد کنید. 4 اسباب‌بازی‌های سبک و چرخ‌داری را که کودک قادر به هل دادن آن است در اختیارش قرار دهید. کودک وقتی می‌بیند که می‌تواند جسمی‌را جابه جا کند، احساس قدرت و توانایی می‌کند. این بازی روش فوق العاده ای برای ایجاد اعتماد به نفس است. کودک 15 تا 18 ماهه 5 چند شیء که جنس‌های گوناگونی دارند را کنار کودک بگذارید و دست کودک را روی آنها بکشید. سعی کنید اجناس را طوری انتخاب کنید که بعضی از آنها نرم و برخی سفت باشند. برای مثال، یک قابلمه کوچک یا یک لیوان را لمس کنید و بگویید: «به به ببین چه سفته» و یک پارچه نرم یا عروسک پشمالوی نرم را لمس کنید و بگویید: «به‌به، چه نرمه»... این بازی برای تقویت حس لامسه کودک مفید است. 6 کودک را روی زمین بنشانید و خودتان نیز کمی ‌دورتر روبه روی او بنشینید وتوپ را به سوی او بغلتانید. او را تشویق کنید که همین کار را تکرار کند. حوصله به خرج دهید، توقع نداشته باشید که با یک بار انجام دادن هر کاری او بتواند آن را به درستی انجام دهد. هر کار تازه‌ای را باید چند بار انجام دهید تا کودک بتواند آن را یاد بگیرد. 7 در این زمان نیز کتاب خواندن بازی مناسب و آموزنده‌ای است. در این سن، کودکان به کتاب‌هایی علاقه دارند که حاوی تصاویر بچه‌هایی است که در حال انجام کارهای آشنا مانند غذا خوردن، دویدن و خندیدن باشند. برای افزایش علاقه فرزندتان به کتاب، نام او را به جای نام کودک داستان بگذارید. کتاب خواندن قدرت تخیل کودک را تحریک می‌کند و مهارت‌های زبانی و شنیداری او را تکامل می‌بخشد. 8 اگر این امکان برایتان وجود دارد و شرایط جوی نیز مناسب است، کودک را همراه خود به پارک ببرید تا با محیط بیرون از خانه نیز آشنا شود. کودک در این سن به حیوانات کوچکی که در اطرافش می‌بیند مانند سگ و گربه و کلاغ و گنجشک توجه خاصی نشان می‌دهد. اگر این حیوانات را در خیابان یا پارک دیدید، به آنها اشاره کنید و نام‌شان را بگویید. خواهید دید که به زودی با دیدن هر حیوانی، حتی اگر شما حواستان نباشد، آن را نشان می‌دهد وسعی می‌کند که نام آن را بیان کند. 9 همراه با کودک کنار آینه بایستید و بگذارید خودش را در حال انجام کارهای گوناگون ببیند. خودتان نیز می‌توانید شکلک در آورید، دندان‌هایتان را نشان دهید، بخندید تا او بتواند شما را با تصویرتان در آینه مقایسه کند. به او چیزی بدهید که بخورد و خودش را در حال جویدن تماشا کند. کودک 18 تا 21 ماهه 10 اسباب‌بازی‌هایی را که می‌توانید صدای آنها را در آورید مانند قطار و ماشین و یا تصویر حیواناتی مانند گاو و گوسفند و خروس و مرغ و. . . را جلوی کودک بگذارید و صدای آنها را تقلید کنید. این کار را بارها و بارها تکرار کنید و هر دفعه صدای جدیدی به قبلی‌ها اضافه کنید تا صداها برای کودک به صداهایی آشنا تبدیل شوند. خواهید دید که کودک به زودی با دیدن عکس‌ها و اسباب‌بازی‌ها، صدایشان را درمی‌آورد. حواس‌تان باشد که همیشه باید بازی را با درآوردن یک صدای آشنا خاتمه دهید چون یک پایان آشنا به کودک‌تان احساس امنیت می‌بخشد. 11 کودکان شعرهای همراه با حرکت را دوست دارند. از خودتان شعرهایی درباره بالا و پایین پریدن، رقصیدن و دویدن دربیاورید و همراه آن این حرکات را انجام دهید. او از این بازی بسیار لذت خواهد برد و چه بسا ناگهان خواهید دید که او نیز از خودش شعری ساخته است. 12 به کودک بگویید که شما موش کوچولویی هستید و او یک گربه است که باید شما را بگیرد. بعد چهاردست و پا روی زمین راه بروید و بگویید تو نمی‌تونی منو بگیری و سریع سینه خیز بروید و طوری که او بتواند ببیند، پشت اثاثیه منزل پنهان شوید. وقتی کودک بازی را یاد گرفت، می‌توانید نقش‌ها را عوض کنید. کودک 21 تا 24 ماهه 13 موسیقی شادی را که کودک‌تان آن را دوست دارد، بگذارید و به حرکات کودک‌تان پاسخ دهید. برای مثال، اگر این پا و آن پا کرد، شما همین کار را بکنید. اگر جست و خیز کرد، شما هم جست و خیز کنید. دستش را بگیرید و همراه موسیقی حرکات گوناگونی با او بکنید. می‌توانید بپرید، بدوید، بچرخید یا روی پنجه پا راه بروید. با موسیقی آزادانه حرکت کنید و بگذارید کودک‌تان نیز همین کار را بکند. او شادی و لذت بردن شما از موسیقی را درک می‌کند و خودش نیز از آن لذت خواهد برد. 14 یکی از حیوانات عروسکی را که مورد علاقه کودک‌تان است، بردارید و با آن شروع به گفتگو کنید. برای مثال، بگویید: «خرس کوچولو، بیسکوییت می‌خوری؟» و از زبان عروسک بگویید: «بله، خیلی ممنون». یا بگویید: «خرس کوچولو، می‌خواهی کلاه سرت کنم؟» و کلاه کودک‌تان را بر سر آن بگذارید. سعی کنید شرایطی را ایجاد کنید که بتوانید با جملاتی که به کار می‌برید کارهای روزمره زندگی را به او بیاموزید. موضوعات دیگر مکالمه می‌تواند جمع کردن اسباب‌بازی، مسواک زدن و رفتن به مطب دکتر باشد. 15 چند شیء مانند برس سر، سنجاق سر، قاشق، لیوان و مانند آنها را که کودک می‌شناسد، کنار او بگذارید و وانمود کنید که در حال استفاده از آنها هستید. سپس از او بخواهید که از آنها استفاده کند. برای مثال، به او بگویید که موهایش را شانه کند. این بازی خوبی برای تکامل بخشیدن به مهارت‌های فکری و عملی کودک‌تان است و به او کمک می‌کند که انجام کارهایی با یک شیء را تجسم کند. 16 کودک‌تان را روبه‌روی خود و روی پاهایتان بنشانید و کمرش را بگیرید. حالا زانوهایتان را بالا و پایین ببرید، طوری که کودک بتواند ورجه وورجه کند. اگر بلدید برایش شعری درباره اسب‌سواری بخوانید. 17 یک کودک در این سن به خوبی می‌تواند قایم موشک بازی کند، البته در جاهایی که به عقل جن هم نمی‌رسد، پنهان نشوید. در تمام مراحل سنی به این مساله توجه داشته باشید که بغل کردن روش بسیار مهمی ‌برای ساختن توانایی مغزی کودک است و بغل کردن در زمان خطر از این هم مهم‌تر است چون علاوه بر این، اطمینان کودک را نیز افزایش می‌دهد. اگر فرزند کوچک‌تان اصراردارد که به جایی که خطرناک است برود، به جای اینکه با زور او را از رفتن به آن محل منع کنید، او را با مهربانی در آغوش بگیرید و برایش توضیح دهید که «نباید به آنجا بروی، چون آنجا خطرناک است.» او از لحن صدای شما متوجه می‌شود که این کار بد است و چون اجبار و زوری در کار نبوده است، آن را خواهد پذیرفت. هفته نامه سلامت

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و سوم بهمن 1390ساعت 14:43  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

روانشناسی تربیتی کودک

نگاه اجمالی در رابطه با منضبط کردن کودک غیر ممکن است او را مجبور به انجام کار درست کرد. زیرا او توانایی فکری لازم برای تشخیص «درست و غلط» را ندارد، اراده او نیز بسیار قوی است. والدین باید بدانند که کودک آنها کارها را در رابطه با آنها انجام نمی‌دهد و او نمی‌تواند رفتار خود را به دلیل درخواست والدینش تغییر دهد. بنابراین اسرار بر این مطلب بی‌فایده است. با این حال والدین باید در آموزش انضباط از روشهای مخصوصی در زمانهای معینی استفاده نمایند. بعضی از این روشها و زمانها عبارتند از وضع مقررات ، تعیین وظایف ، آموزش انضباط زمان غذاخوردن ، تعیین زمان خواب و بیداری و … . این روش روشهای ساده‌ای هستند که حتی در مورد کودکان بسیار خردسال نیز قابل استفاده است.  ایجاد یک محیط خانوادگی صمیمی آموزش انضباط در یک محیط «آرام ، صمیمی و دوست داشتنی» و نه همراه با خشونت شدید. کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. والدینی موفق‌ترند که از خلق و خوی مناسبتری برخوردار باشند. مهربان و صمیمی بودن والدین با کودکانشان باعث ایجاد یک دلبستگی عمیق بین فرزند و والدین می‌شود که در آموزش صحیح رفتار درست و منضبط مؤثر است. در واقع در چنین فضایی احتمال تربیت کودکان خوش خلق ، باملاحظه و منضبط خیلی بیشتر از خانواده‌هایی می‌شود که فاقد این صمیمیت بوده و روابط مصنوعی با یک دیگر دارند. در چنین خانواده‌هایی کودک در تشخیص رفتارهای صحیح و غیرصحیح ناکام می‌شود.  وضع مقررات همره با دلیل یکی از دلایل اینکه چرا یک تربیت کاملا بی‌انضباط برای کودک مضر است، این است که کودک با والدین اندکی مقتدر بهتر رشد و شکوفا می‌شود. روی هم رفته ، کودکان دوست دارند راهنمایی‌های مشخص در ارتباط بامقررات و معیارها داشته باشند. این الگویی است که سبب پرورش عزت نفس و محبوبیت کودک می‌شود. والدین هم باید پیامد یک رفتار و عمل کودک را توضیح دهند، «نظیر : اگر علی را بزنی دردش می‌گیرد.» و هم باید مقررات را بطور واضح ، صریح و با احساس بیان کنند «نظیر: تو نباید مردم را بزنی.» این بسیار مهم است که به کودک گفته شود چرا نباید کاری را انجام دهد(بویژه از نظر تأثیر آن بر دیگران) در کنار آن ، این مقررات به شیوه مثبتی باید بارها تکرار شود.  تعیین وظایف آموزنده کودک را برای انجام کارهای مثبت در محیط خانه یا مدرسه آزاد بگذارید. این قبیل کار می‌تواند «آشپزی ، کمک در تمیز کردن خانه ، یاد دادن طریقه بازی با برادران و خواهران کوچکتر» باشد. البته تمامی کودکان چنین کارهایی را خودبه‌خود انجام نمی‌دهند و بایستی از آنها خواسته شود، مورد تشویق قرار گیرند و حتی گاهی آنها را مجبور کرد. (اگر چه این بایستی با ملایمت باشد چون ممکن است نتیجه برعکس داشته باشد).  استفاده مثبت از انضباط انضباط چیزی بیش از اصلاح رفتار نامطلوب است. یکی از معانی آن کمک به کودک در جهت رشد سالم «ذهنی ، احساسی و بدنی» است. اصلاح رفتار بد و انتظار این که کودک آنچه را که والدین فکر می‌کنند درست است، تکرار کنند چندان مناست نیست مهم این است که کارها و رفتارها در مقطع حاضر (زمان حال) اصلاح شوند، بدون انتظار داشتن از این که کودک دفعه بعد نیز موضوع را به یاد داشته باشد. این مطلب به والدین کمک می‌کند که «عصبانی» نشوند و بارها و بارها رفتار صحیح را ارائه دهند. بیشتر کودکان به مقداری نظم و انضباط در زندگی خانوادگی پاسخ مثبت می‌دهند. نظم در زندگی سریعا به یک عادت ، آن هم یک عادت بسیار لذت بخش ، تبدیل می‌شود و این موضوع به رفع بسیاری از مشکلات و کشمکشها و مشاجرات در موقع «خوردن ، خوابیدن و حمام کردن و …» کمک می‌کند.  انضباط موقع غذا خوردن باهم غذا خوردن یکی از روشهای جمع کردن خانواده به دور هم و آموزش چگونگی تعامل با یک گروه به کودکان ، باهم غذا خوردن است. هیچگاه زمان غذا خوردن را به «میدان جنگ یا هرج و مرج» تبدیل نکنید. در کنار آن بگونه‌ای نباشد که اعضای خانواده سر غذا بیایند، چیزی را بردارند و فقط بخورند.  ساعت غذا خوردن سر ساعت مشخص غذا خوردن به ایجاد نظم در زندگی خانوادگی کمک می‌کند. جمع شدن سر میز غذا سر ساعت معین باعث ایجاد «احساس باهم بودن ، نشاط فراوان و امنیت خاطر» می‌شود.  آداب غذا خوردن هنگام غذا خوردن باید بر رفتارهای خاصی تأکید ورزید تا به واقعه آرامش بخش برای تمام اعضای خانواده تبدیل شود. مخصوصا برای کودکان خردسال لازم است که محیط آرام و بدون سر و صدا و دور از مزاحمت رادیو و تلویزیونیا کسی که در اطرافش بازی می‌کند، باشد. صحبت‌های موقع غذا خوردن را به گونه‌ای ترتیب دهید که کودکان نیز در آن شرکت داده شوند تا آن تبدیل به زمانی برای «گوش دادن ، مشارکت ، ایجاد رابطه ، گفتگو و آموختن» شود. یک پایان خوب برای غذا خوردن ، این است که به کودک بیاموزیم قبل از ترک میز غذا «اجازه بگیرد» و این صرفا یک «رسم قدیمی» نیست بلکه روش مفیدی است برای این که بدانید چه کسی غذای خود را تمام کرده است.  انضباط در خوابیدن و بیدار شدن انضباط موقع خواب لازم نیست ساعت خواب زمان مشخص و تغییر ناپذیری داشته باشد، بلکه باید همراه با نوعی اعمال منظم (چیزی شبیه مراسم خاص) تا کودک آن را به عنوان پایان خوشی برای روز در نظر بگیرد و انتظار آن را بکشد. کودک به محض شروع تشریفات خواب باید منتظر ساعتی دوست داشتنی با «مامان و بابا» باشد. این موضوع خودبه‌خود سبب ایجاد «سکوت ، آرامش ، تسکین و حتی خواب آلودگی» در کودک می‌شود. موقع خواب مانع ناراحتی کودک شوید تا خواب دشواری را نداشته باشد. بنابراین از خطاهای کوچک نزدیک ساعت خواب باید با یک تذکر ساده گذشت چرا که مطمئنا (اگر آن را تکرار کند) می‌توان در وقت دیگری که سرحال‌تر است آن را اصلاح کرد.  انضباط موقع بیداری بیدار شدن با نشاط مثل خواب با نشاط اهمیت دارد بنابراین ارزش صرف وقت و تلاش برای مهیا شدن برای آن را دارد. برای نمونه می‌توان لباسهای کودک را دم دست او قرار داد تا از سن پایین‌تری شروع به پوشیدن لباسهای خود کند. همچنین کودک را نباید بطور ناگهانی از خواب بیدار کرد زیرا آنها هم مثل بزرگترها برای عبور از مرحله خواب به هوشیاری به زمان احتیاج دارند. پس از بیداری نیز وجود یک نظم در کارهای صبحگاهی نیز لازم است نظیر : «اول ، خارج شدن از رختخواب ، سپس رفتن به توالت و بعد مسواک زدن ، شستن صورت و شانه کردن موها ، آنگاه لباس پوشیدن و در آخر صرف صبحانه».  تعیین وظایف روزانه یک کار خوب این است که از خردسالی هر روز یک وظیفه کوچک به کودک واگذار شود با این کار عادتهایی مانند : «مسئولیت پذیری ، وقت شناسی ، احترام گذاشتن به افراد و اشیا و ...» در تمام طول زندگی او بوجود می‌آید این کار می‌تواند برای نمونه «آب دادن به گلدانها ، غذا دادن به ماهیها، خواندن دماسنج و …» باشد. همراه با بزرگتر شدن کودک فعالیتهایی را که هر هفته در یک روز مشخص انجام می‌شوند را برای او تعیین کنید «مثلا دوشنبه‌ها روز پارک رفتن ، چهارشنبه‌ها روز استخر و …». پس از آن نوبت به فعالیتهای منظم «ماهیانه ، فصلی و سالیانه» می‌رسد. بهترین نمونه جشنهای تولد «اعضای خانواده» است که می‌تواند جالب توجه ، هیجان انگیز و منبعی برای احساس امنیت باشد.

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و سوم بهمن 1390ساعت 14:29  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

چگونه به حرف درآمدن کودک کمک کنیم؟

مقدمه سن یک سالگی ، سنی است که کودک شما زبان باز می کند. راهکارهای ساده‌ای در جهت تقویت مهارت‌های گفتاری کودکان وجود دارد که در این جا به تعدادی از آنها اشاره شده است. نقطه عطف دوران کودکی فرزندتان زمانی است که او اولین کلمه را بر زبان می‌آورد و این زمان دوست داشتنی ، در آلبوم کودکتان ثبت شده و جزء یکی از خاطرات فراموش نشدنی زندگی‌تان به حساب می‌آید و اما گاهی ممکن است حرف نزدن کودکان نوپا باعث نگرانی والدین شود. به عقیده یکی از متخصصین ، بسیاری از والدین ابراز نگرانی می‌کنند که آیا پیشرفت زبانی فرزندانشان معمولی به نظر می‌رسد! در حالی که بیشتر اوقات اضطراب آنها بیهوده و بی‌اساس است.  آیا همه کودکان در باید در یک زمان مشخص شروع به صحبت کردن کنند؟ بطور طبیعی ، زمان زبان باز کردن در کودکان بسیار متفاوت است. بیشتر کودکان ، حتی آنهایی که بطور ذاتی ساکت هستند، بالاخره در این محدوده زمانی زبان باز می‌کنند. در حالی که تعدادی از بچه‌های ۱۲ ماهه چند کلمه ساده ، مانند مامان ، بابا ، بالا و دد ،‌ که کلماتی مشترک در بین اکثر بچه‌ها است، می‌توانند بگویند. اما کودکانی هم هستند که تا سن ۱۵ تا ۱۸ ماهگی نمی‌توانند صحبت کنند. به نظر دکتر رسکورلا ، کودکان بین ۱۳ تا ۱۸ ماهگی اولین کلمه را می‌گویند.  مهارت‌های زبانی کودکان هنگامی که کودکان به سن ۲ سالگی می‌رسند، در حدود ۷۰ درصد آنها ۵۰ تا ۲۵۰ کلمه را بر زبان می‌آورند، که معمولا کلماتی مانند اسم‌ها ، فعل‌ها و صفات هستند و همچنین می‌توانند کلمات را کنار یکدیگر قرار دهند و جملات دو یا سه کلمه‌ای بسازند مانند: شیر می‌خوام، هاپو بازی کنیم). به ندرت هم کودکانی هستند که بتوانند جملات پیچیده‌تری بگویند مثل ، بابا کی می‌یاد به خونه تا باهاش توپ بازی کنم؟ تعداد قابل ملاحظه‌ای از کودکان ، در حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد ، در این سن از لحاظ گفتاری از دیگران عقب‌تر هستند. اگر کودک شما در ۲ سالگی کمتر از ۵۰ کلمه می‌گوید و یا نمی‌تواند جملات دو کلمه‌ای بسازد، از جمله کودکانی است که دیر به حرف می‌افتند. به عقیده دکتر رسکورلا ، دیر به حرف افتادن کودکان زنگ خطری به حساب نمی‌آید ولی بخصوص در مورد بچه‌های ۵ ساله بهتر است که موضوع را با پزشک کودک در میان بگذارید. نگران کننده‌تر از همه عقب ماندگی در مورد فهمیدن گفتار و یا آنچه که فرزندتان درک می‌کند، می‌باشد. یکی از کارشناسان می‌گوید: بیشتر کودکان یک ساله می‌توانند دستورات ساده را عمل کنند. به عنوان نمونه ، کفشت را پیدا کن. اگر فرزند ۱۸ ماهه شما به نظر می‌رسد که بعضی چیزها را نمی‌فهمد، بهتر است که با دکتر او مشورت کنید. اگر حرف‌های کودک شما برای همگان غیر از شما نامفهوم است. اصلا نگران نشوید. یکی از متخصصان با مطالعه بین بچه‌های ۱۸ ماهه برآورد کرده است که تنها ۲۵ درصد از آنچه که فرزندتان می‌گوید، می‌تواند برای دیگران قابل درک باشد. (در مقابل نیز شما فقط ۹۵ درصد از صحبت‌های او را متوجه می‌شوید). در آخر دکتر رسکورلا اضافه می‌کند: توانایی صحبت کردن در میان کودکان متفاوت است، تا ۳ سالگی نگران حرف زدن فرزند خود نباشید.  بایدها و نبایدها اگر کودک شما می‌گوید:  آبه- آبه. من دستشویی رفته باشم. به آب میوه اشاره می‌کند. با حرکات سر و صورت به حیوانات پشمالو اشاره می‌کند. شما نگوئید:  آبه می‌خوای نه، رفته باشی، نیست. من رفتم من به تو چیزی نمی‌دم مگر این که آب میوه بگی. آیا خرگوش صورتی خودت را می‌خوای؟ شما بگوئید:  آب می‌خواهی بله ، شما دستشویی رفتید آب میوه ، تو آب میوه می‌خواهی آیا خرگوش صورتی خودت را می‌خواهی یا خرس آبی‌ات؟ کمک به شکوفایی گفتار در کودکان والدین در پیشرفت زبانی کودکانشان نقش کلیدی دارند. دکتر استیو برمن ، متخصص در پیشرفت‌های زبانی و استاد دانشگاه در آمریکا می‌گوید: تحقیقات نشان داده که در پیشرفت زبان دو بخش حیاتی حائز اهمیت است: تعداد کلماتی که کودک می‌شنود و دوم مقدار کمکی که از دیگران می‌گیرد. با تشویق و صحبت کردن بیشتر شما با کودکتان ، دایره لغات او گسترش می‌یابد.  برخی از روش‌هایی که نقش اساسی در مکالمه کودک دارد بلند و رسا صحبت کنید. به عقیده یکی از کارشناسان: هر کاری که کودک شما انجام می‌دهد،‌ از لباس پوشیدن گرفته تا خوابیدن، فرصت خوبی برای استفاده از کلمات است. یک داستان دنباله‌دار ، همراهی کردن با اشاره ، لباست این جاست، سرت را بالا کن ، لغات جدیدی را در ذهن او می‌سازد و همچنین نشان می‌دهد که هر چیزی ، اسمی دارد.  با آهنگ و موزون صحبت کنید. از زمانی که کودکان قبل از حرف زدن با دانش حرکات آشنا می‌شوند، صحبت کردن به صورت آهنگین و با حرکات دست بازی کردن برای آنها بسیار سودمند و مفید است. مانند: با دست مثل عنکبوت راه رفتن یا حرکات دایره‌وار چرخ‌های اتوبوس. کلپرلژنژ کارشناس کودکان زیر سه سال می‌گوید: معمولا بچه‌ها بیشتر کلماتی را که در ترانه‌ها می‌شنوند را به آسانی به خاطر می‌سپارند.  کلمات را یکی یکی اضافه کنید. دکتر رسکورلا می‌گوید: وقتی که فرزند نوپای شما بعضی چیزها را خود به خود می‌گوید، آن لغت را به کلمات دیگرش اضافه کنید. به عنوان نمونه ، اگر او ، توپ ، می‌گوید به او بگوئید: توپ قرمز یا توپ بزرگ. این راهکار نه تنها دامنه لغات او را افزایش می‌دهد، بلکه به او یاد می‌دهد که کلمات را ترکیب کند.  با اسم کلمات بازی کنید. کودک شما باید بداند که هر چیزی اسمی دارد و همچنین می‌تواند با استفاده از همین اسامی ارتباط برقرار کند. کتاب‌های مصور برای نشان دادن و نامیدن اسامی بسیار مفید است. کودک از سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی ، به اسم‌های ساده متکی است. در ۱۵ تا ۱۹ ماهگی کلماتی مانند فعل دویدن ، خوردن یا نشستن یا صفاتی مثل بنفش ، کوچک و سرد به لغات او افزوده می‌شود. پیش از درخواست او پاسخ ندهید (مثل تیری که از تفنگ رها شود). به فرزندتان اجازه دهید تا نیازهایش را قبل از این که شما بپرسید ، بیان کند. اگر اغلب پس از بیدار شدن از خواب تشنه است، فورا برای او آب نیاورید. بلکه در عوض اجازه دهید تا او از شما بخواهد، سپس بگوئید: تشنه هستی! الان برایت کمی آب می‌آورم. تمرین کنید و باز هم تمرین و تمرین. به فرزندتان اجازه دهید تا در هر فرصت مناسب از مهارت‌های زبانی‌اش، بخصوص با هم سن و سال‌هایش استفاده کند. به عقیده یکی از کارشناسان: وقتی که کودک شما می‌بیند که بچه‌های دیگر صحبت می‌کنند، او نیز برای حرف زدن با دیگران تشویق می‌شود. بعضی از کارشناسان گفتاری معتقدند که استفاده از پستانک ، شیشه شیر و لیوان‌های دردار که باعث مکیدن به مدت طولانی می‌شوند، باعث نوک زبانی بچه‌ها شده و ممکن است حروف س و ز را ناجور تلفظ کنند. تحمل کنید و صبور باشید. یکی از متخصصین می‌گوید: زمانی که کودکان دنبال کلماتی هستند که می‌خواهند بیان کنند، فرصت دهید، اگرچه معمولا برای والدین خسته کننده است. همچنین از پریدن بین حرف‌های کودکان جهت کامل کردن جملاتشان خودداری کنید. با این کار به آنها فرصت می‌دهید تا از کلمات ذهنی خود استفاده کنند و شما توانایی‌های آنها را باور خواهید کرد و این راه بهترین تشویق و ترغیب در همه مراحل است. http://www.roshd.ir

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و سوم بهمن 1390ساعت 14:10  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

الگوی صحیح خواب کودکان

مقدمه نحوه خواباندن کودک و شکل دهی عادت خواب در فرهنگها ، قبایل و حتی خانواده ها متفاوت است. بعضیها بچه را وقت خواب قنداق می‌کنند، بعضی لباس نازک به او می‌پوشانند و یا حتی بعضی او را لخت می‌خوابانند. ممکن است کودک در یک اتاق مجزا ، به تنهایی یا با چند خواهر و برادرش بخوابد یا به اتفاق همه اعضای خانواده در یک جا و حتی در یک رختخواب بخوابد.  کودک ممکن است به پشت ، پهلو و یا روی شکم ، در یک اتاق تاریک ، نیمه تاریک ، کاملاً روشن یا در یک محیط بی سرو صدا یا با صدای رادیو و تلویزیون و با وجود صداهای ناگهانی مثل هواپیما بخوابد. ممکن است وقت شیر خوردن در بغل مادر با قرص خواب آور یا با لالایی در گهواره به خواب رود یا این که نیاز به شنیدن یک قصه و یک دعا و بازی کردن داشته باشد و یا کلاً زمان مشخصی برای خواب نداشته باشد یا بر عکس باید هر شب طبق نظم خاصی بخوابد.  اهمیت داشتن یک برنامه روزمره برای خواب بعضی از روشهای خواب بهتر از برخی دیگر هستند اما در واقع کارهای زیادی وجود دارد که به رفتار خواب مربوط می‌شوند اگر برنامه دائمی انجام می‌شود و کودکتان با این برنامه شبها به راحتی می‌خوابد و در طول شب هم به کرات بیدار نمی‌شود و در طول روز هم رفتار او رضایت بخش است باید گفت این برنامه کاملاً مناسب است. برخی عادتها و شیوه ها به کودک شما کمک بیشتری می‌کند تا یک الگوی درست در او شکل بگیرد و از مشکلاتی که در سالهای بعد احتمال پیدایش آن می‌رود جلوگیری شود. به عنوان مثال اگر عادت دارید هر شب کودکتان را بیست سی دقیقه روی پا لالایی دهید تا خوابش ببرد و حتی نیمه شب هم که او یکی دوباره از خواب بیدار می‌شود مجبور هستید با همین روش دوباره او را بخوابانید، باید گفت که شما عملاً در عادت خواب او مداخله کرده‌اید و یادگیری شروع خوابش را به تعویق انداخته‌اید.  اگر کودک را در رختخوابش بگذارید و اجازه دهید که بدون لالایی و تکان دادن خودش به تنهایی بخوابد و در طول شب نیز به خواب ادامه دهد، مطمئناً برای شما و فرزندتان بهتر خواهد بود. در هر حال به نفع کودک است که خوابی پیوسته و منسجم داشته باشد. ممکن است شما و کودکتان در یک رختخواب بخوابید و کاملاً هم از این بابت راضی باشید و حتی کودک تمام شب را به خوبی بخوابد؛ اما ادامه این عادت برای مدت طولانی برای هر دوی شما مطلوب نیست. توجه داشته باشید که باید در این عادت تغییراتی داده شود. منظور از روش و عادتهای قبل از خواب همان کارهایی است که قبل از خواب برای آماده کردن کودک انجام می‌دهید. اگر او نوزاد است احتمالاً پوشاک او را عوض می‌کنید و روی پا لالایی می‌دهید تا خوابش ببرد و سپس او را به جای خوابش منتقل می‌کنید. ممکن است او را در حالی که بیدار است به جای خوابش ببرید و خود به تنهایی بخوابد. عموما ً همه این الگوها برای چند ماه اول عالی است؛ چرا که انتظار نداریم که یک نوزاد سر تا سر شب را بطور پیوسته بخوابد.  اگر فرزند 5 تا 6 ماهه شما هنوز سازگاری نیافته ، باید به برنامه و عادت زمان خواب او نگاه عمیقتر و دقیقتری بیندازید. اگر کودک شما به هنگام خواب روی پا لالایی شود و یا با شیر خوردن در بغل بخوابد باید گفت که این کودک هنگام بیداریهای معمول نیمه شب برای خواب رفتن دوباره دچار مشکل خواهد شد. برای این که بتوانید به او کمک کنید تا شبها خواب بهتری داشته باشد. می‌بایست در عادتهای زمان خواب او تغییراتی ایجاد کنید و مثلاً او را بیدار بگذارید تا نحوه سازگاری و تنهایی خوابیدن در رختخواب را چه اول شب و چه نیمه شب بیاموزد. به تدریج که کودک بزرگتر می‌شود عادتهای زمان خواب اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. اگر زمان خواب برایش لحظات خوشی باشد، دید خوبی به آن خواهد داشت.  تاثیر روشهای خواب در برنامه ریزی خواب برنامه و روشهای وقت خواب متفاوتند. باید برنامه و روشی متناسب با وضعیت خانواده خود انتخاب کنید. خوب است که هر شب دقایقی را با کودک خود سپری کنید و به او یاد بدهید که چه کارهایی را باید طبق برنامه هر شب انجام دهد. برای بچه‌های کوچکتر زمان خواب زمان جدایی است و تحمل او برای آن دشوار است. در واقع درست نیست بچه نوپا یا خردسالی را به تنهایی به رختخواب بفرستیم چون ممکن است سبب احساس محرومیت از بهترین لحظات روز شود. خوب است که ده تا سی دقیقه قبل از خواب به او اختصاص دهید. از شوخیها و بازیهای پر تحرک ، تعریف قصه‌های ترسناک و یا هر عملی که به هنگام خواب هیجان کودک را برانگیزد، اجتناب نمایید. می‌توانید با او گفتگو یا بازی آرامی کنید یا برایش قصه بگویید یا کتاب بخوانید. هنگامی که چند صفحه به پایان داستان باقی مانده به او تذکر دهید که کم کم وقت تمام می‌شود و او می‌بایست بخوابد. نباید تسلیم خواسته‌های او برای خواندن داستان دیگری بشوید. با این شیوه کودک مقررات را می آموزد. چنانچه هر دو بدانید که چه کارهایی را باید به هنگام خواب انجام دهید هرگز میان شما بحثی روی نخواهد داد.  کودک بزرگتر هم که می‌شود دوست دارد مدتی را قبل از خواب با شما سپری کند. تماشای تلویزیون این هدف را تأمین نمی‌کند، حتی اگر او در کنار شما به تماشای تلویزیون بپردازد به لحظاتی خصوصی و صمیمی و نزدیکتر نیاز دارد. می‌توانید درباره وقایع مدرسه یا برنامه ریزی یک روز تعطیل و یا درباره چیزهای جالب و سرگرم کننده ، یا در صورت امکان در مورد برخی نگرانیهای او صحبت کنید تا هنگام خواب کمتر به آنها فکر کند. برخی شبها ممکن است از پیاده روی و بازی و یا کار در منزل لذت ببرد. یک کودک 10 – 12 ساله احتمالاً دوست دارد به تنهایی برای خواب آماده شود، با او به گفتن یک شب بخیر اکتفا نکنید، بلکه کمی با او صحبت کنید. آخرین کاری که قبل از رفتن به خواب انجام می‌شود خیلی مهم است. هر گونه دعوا و درگیری و تشنجی سبب می شود که کودک ، خواب آرام و راحتی نداشته باشد.  آیا کودک می‌تواند در رختخواب شما بخوابد؟ بسیاری از والدین برای رهایی از ناراحتیهای هنگام خواب ، در مقابل کودک کوتاه می آیند و او را در تمایلاتش برای خوابیدن در کنار خودشان آزاد می‌گذارند. و احساس می‌کنند که این بهترین کار برای کودک است. اگر چه این کار برای یکی دو شب قابل توجیه است مثلاً وقتی که کودک بیمار است یا روحیه نامناسبی دارد؛ اما در بیشتر موارد این عمل مناسب نیست. همه ما این حقیقت را می‌دانیم که افراد در رختخواب مجزا بهتر می‌خوابند. مطالعات نشان داده که حرکات و بیداریهای یک فرد در طول شب افراد دیگری را که با او در یک رختخواب می‌خوابند بیدار کرده و باعث ایجاد تغییرات خواب می‌شود. لذا بهتر است که کودک را با افراد دیگر در یک جا نخوابانیم. تنهایی خوابیدن بخش مهمی از یادگیری کسب استقلال ، بدون اضطراب و همراه با آرامش و اطمینان است. این روند در رشد روانی به موقع او اهمیت بسزایی دارد.  خوابیدن کودک در بستر شما به جای آن که باعث آرامش و اطمینان او شود، برای او اضطراب و سردرگمی را به همراه می آورد. اگر به کودک خود اجازه بدهید تا میان شما و همسرتان بخوابد احتمالاً به دلیل این که خود را مسئول جدایی شما می‌داند احساس قدرت زیادی خواهد کرد و همین موجب نگرانی او هم می‌شود؛ چون می‌خواهد مطمئن شود که شما او را تحت کنترل دارید و هرگاه که صلاح باشد بی توجه به تمایل او اعمال سلیقه می‌کنید. اگر شما نشان دهید که نمی‌توانید به این نحو عمل کنید و او می‌تواند هر طور که بخواهد عمل کند ممکن است که احساس تزلزل کند.  اگر کودک با یکی از والدین خود زندگی می‌کند، یا یکی از والدین دور از خانه و در محل کار است و یا حتی در اتاق دیگر می‌خوابد وجود این وضعیت برای او اضطراب بیشتری را به همراه خواهد داشت. در اینجا بعضی والدین آسانترین راه را انتخاب می‌کنند و او را به رختخواب خود می آورند و یا یکی از آنها به رختخواب او می‌رود. اما کودک باز هم اطمینان خاطر نخواهد یافت چرا که احساس می‌کند جای یکی از آنها را گرفته است و یا خود را مسئول جدایی می‌داند و همین امر او را دوباره نگران می‌کند. اغلب بچه هایی که والدین آنها جدا از هم زندگی می‌کنند و یا طلاق گرفته‌اند خود را در این آشفتگی خانوادگی مقصر می‌دانند. ناراحتی این کودکان بیشتر مربوط به زمانی است که در رختخواب والدینشان می‌خوابیده‌اند. اکثر بچه‌ها مشکل جدی و مداومی برای تنهایی خوابیدن ندارند. اگر کودک شما از تنهایی خوابیدن خیلی می‌ترسد و شما اجازه می‌دهید کنار شما بخوابد مشکل او را حل نکرده‌اید. ترس او باید دلیل داشته باشد. شما وقتی به او کمک می‌کنید که به همراه او بکوشید تا علت ترس او را پیدا کنید. این کار به صبر ، درک و استقامت قابل ملاحظه شما نیاز دارد.  اگر به خاطر تمایل خودتان او را به رختخواب خود می آورید بهتر است احساستان را دوباره ارزیابی کنید. برخی از افراد که تنها زندگی می‌کنند (به دلایل متفاوت) از این که شبها کنار فرزندشان بخوابند کمتر احساس تنهایی و ترس کرده و راضی تر هستند و یا گاهی اوقات که والدین از دست هم ناراحت هستند کودک را به رختخواب می‌برند. اگر شما هم با اینگونه مسائل درگیر هستید باید گفت که به جای کمک به کودکتان سعی دارید که مشکل خود را حل کنید. زمانی که چنین الگویی برای خواب وجود داشته باشد نه تنها کودک بلکه همه افراد خانواده از این مسئله رنج می‌برند. باید مشکل و نیاز خودتان را درک کنید و با آن کنار بیایید و اگر این مشکل به آسانی حل نشود می‌بایست از متخصصان کمک بگیرید.  اگر کودک عادت کند همیشه با شما بخوابد او را در مهد کودک هم نمی‌توانید تنها بگذارید. این عادت او در زندگی اجتماعی شما نیز تاثیر می‌گذارد و دیری نمی‌گذرد که احساس می‌کنید نسبت به کودکتان عصبانیت روزافزون پیدا کرده‌اید و زمانی هم که آن قدر بزرگ می‌شود که دیگر نتوانید با او در یک رختخواب بخوابید نمی‌توانید قانعش سازید که به رختخواب خودش برود. البته آن روز زمانی است که مجبور هستید حضور کودکتان را هر شب در اتاق خودتان تحمل کنید. ممکن است شما یک یا دو اتاق خواب داشته باشید و علاوه بر چند بچه ، پدر بزرگ و مادر بزرگ هم با شما زندگی کنند که برای خودشان اتاق نیاز دارند و یا ممکن است در خانه کسی باشید که آنها تنها یک اتاق دارند. اینها همه نمونه‌هایی از موقعیتهای دشواری است که البته برای آنها راه حل هم وجود دارد. مثلاً اگر کودک شما مجبور است در اتاق شما بخوابد به او یک رختخواب جداگانه بدهید که گوشه‌ای از اتاق را به خودش اختصاص دهد و سعی کنید فضایی خصوص وسائل او ایجاد نمایید.  اسباب بازی یا یک ملحفه مخصوص به جای آن که کنار کودک نوپا و یا خردسالتان بخوابید تا خوابش ببرد بهتر است از یک عروسک نرم پارچه‌ای ، یک اسباب بازی و یا حتی پتوی مخصوص استفاده کنید. اسباب بازی معمولاً کودک را سرگرم و متقاعد می‌کند تا شب را به تنهایی سپری کند. این کار باعث می‌شود تا او احساس کند که بر دنیای پیرامون خود تا حدودی کنترل دارد. چرا که یک اسباب بازی و یا یک ملحفه را هر وقت که او بخواهد می‌تواند همراه داشته باشد و این اسباب بازی هیچگاه او را ترک نمی‌کند.  کودک معمولاً چنین اشیائی را در ابتدای سنین نوپایی انتخاب می‌کند و دوستی با آن را تا 6 – 8 سالگی ادامه می‌دهد اگر کودک شما با یک اسباب بازی و یا یک عروسک پارچه‌ای نرم سرگرم شود آن را وارد برنامه خواب خود خواهد کرد. اسباب بازی که با او غذا بخورد و به قصه‌هایش گوش دهد. به او اطمینان دهید که اسباب بازی اش را تا هر زمانی که بخواهد می‌تواند داشته باشد. این کار ، شب بخیر گفتن را برای او آسانتر می‌کند. http://www.roshd.ir

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و سوم بهمن 1390ساعت 14:5  توسط ال آی خانوم |  نظر بدهید

رفتار کودک از بدو تولد تا 15 سالگی

مقدمه رابطه کودک با مادر بهترین روابطی است که بین دو انسان برقرار می‌شود و این روابط می‌تواند برای سالهای بعد، آموزنده باشد و یا الگویی برای شخصیت بعدی کودک و رابطه او با سایرین باشد. تقریبا همه مادران کوشش دارند که رابطه آنان با فرزندانشان تا حد امکان مطلوب باشد. در این رابطه فقط مادر دخالت ندارد، بلکه کودک نیز در این امر سهیم است. بنابراین لازم است بعضی از خصوصیات اخلاقی کودک را در سنین مختلف مورد مطالعه قرار دهیم. و هر قدر مادر در این خصوصیات آگاهی کاملتری داشته باشد، بهتر می‌تواند با او کنار بیاید، اگر بداند که با وجود همه کوششهای او ، باز هم همه چیز آرام و بی دردسر نخواهد بود، در این صورت با مشکلات ، رابطه صحیحی برقرار خواهد ساخت.  هر قدر مادر ، ماهر ، با استعداد و مهربان باشد، رابطه او با کودکش آرامتر و بی دردسرتر خواهد بود. و در نتیجه مشکلات آینده‌اش ، برای مادر قابل پیش بینی خواهد بود. تغییرات اخلاق و رفتار کودک حتی در قسمتهای پیچیده و بغرنجی از آن ، مانند رابطه او با مادرش هم ، دارای نظم و ترتیب و قابل پیش بینی است. میزان سازگاری و همکاری کودک با شما ، تنها بستگی به طرز رفتار و مهارت شما در تربیت کودک ندارد، بلکه به نحوه قابل ملاحظه‌ای با تغییرات خود کودک در حال رشد و نمو نیز دارد. در ضمن باید بدانید، وقتی کودک شما در مقابلتان مقاومت به خرح می‌دهد، اغلب کودکان در این سن ، چنین نیستند. در این صورت عکس العمل شما با این موضوع فرق خواهد داشت.  کودکان شیرخوار هر کودک شیرخواری حسب تفاوتهای فردی در برخورد با مادر برای ارضای نیازهای فیزیولوژیکی ، رفتار خاصی دارد. در این خصوص مادران باید بگذارند تاکودک خود برنامه غذایش را تنظیم کند و تقاضای طبیعی‌اش معین کند که چه موقعی باید بخورد و بخوابد. اما در حقیقت این مساله تمام هدف نیست، بلکه نیمی از آنست. روش بزرگ کردن کودک، بنا به عکس العمل او در برابر احتیاجات طبیعی و فطری کودک و بر حسب نظم و ترتیب آن ، توسط مادر تنظیم می‌گردد. در این صورت هر نوع نیاز کودک برآورده می‌شود.  بعضی از کودکان ، تابع نظم مادرند و بعضی در این قالب نمی‌گنجند. آنچه ما در جستجوی آن هستیم، ترکیبی از این دو حالت است. یعنی تنظیم شخصی و خود به خود کودک که شامل نیروهای داخلی و خارجی هر دو است. گاهی تقاضای کودک، مافوق توانایی مادر است، در این صورت مادر باید خود را در برابر تقاضاهای زیاد طفل ، محافظت کند. البته هدف اصلی سازش و تطابقی است که بین طرفین برقرار می‌شود، ولی اگر کودک نسبت به تعدیل تقاضاهای خود ، استعداد و توانایی نشان ندهد، این وظیفه مادر است که اقدام نماید و در مقابل تقاضاهای کودک ، خودداری نشان دهد. چنین حالتی فقط تملق به زمان شیرخوارگی ندارد، بلکه متعلق به تمام سالهای برخورد است.  کودکان 18 ماهه کودک هیجده ماهه در حالیکه ظاهرا «بزرگ شده است و کاملا» جست و خیز دارد ولی از نظر روابطش با مادر خیلی شبیه بچه ی شیر خوار است او دوست دارد بیشتر بگیرد تا بدهد. او از چیزهایی که می‌داند و می‌تواند، استفاده کافی می‌کند و نیازها و احتیاجهای خود را به سایرین می‌فهماند. او بوسیله اشاره و تلفظ کلماتی مانند «آه ـ آه» به سرعت منظور خود را می‌فهماند. جواب «نه» را از دیگران به راحتی قبول نمی‌کند. می‌داند که کلمه «نه» راحتترین و متداولترین کلمه‌ای است که بکار می‌رود.  کودک هیجده ساله وقتی راه می‌رود، با حرکت پاها فکر می‌کند و دوست دارد هر چه به دستش می‌رسد، بگیرد. احساس او نسبت به زمان بسیار کم است. او هر چه را که می‌خواهد، همین الان می‌خواهد. مدتی نخواهد گذشت که کودک هیجده ماهه بر اثر رشد، این مراحل را پشت سر می‌گذارد و در سن دو سالگی مادر می‌بیند که او اخلاق خوشی دارد و آدم مطیعی است.  کودک بیست و یک ماهه کودک در این سن دوست دارد. هر چه که مورد علاقه‌اش است، همراهش باشد. از تغییر وضعیت ناراحت است و چون گنجینه‌ای لغات او کامل نیست، نمی‌تواند منظورش را بفهماند بنابراین به گریه و ناسازگاری کردن، متوسل می‌شود. مادر خوب و والدین آگاه ، سعی دارند منظور کودک را به سرعت درک و عملی کنند چون در غیر این صورت با لجبازی و ناسازگاری کودک روبه رو خواهند شد. امنیت کودک وقتی عادی است که همه چیز مثل سابق باشد. از تغییر جا یا تغییر لباس و غذا متنفر است.خوشا به حال کودک بیست و یک ماهه ای که والدینش ، واقعی بودن نیازهای او را تشخیص دهند.  کودک دو ساله برای یک کودک دو ساله ، برعکس کودک هیجده ماهه ، اطاعت ، کاری دلپذیر و آسان است. گذشت شش ماه به کودک این را می‌دهد که در مقابل والدینش فرمانبردار خوبی باشد. کودک در دو سالگی بیشتر اوقات ، شنونده و اجرا کننده بسیار خوبی است. این حالتها جزء ذات کودک است، و اگر والدین بدانند که در چه مدت این تغییرات صورت می‌گیرد تقاضاها و انتظارهای خود را از کودک ، با امکانات و قدرت او تطبیق می‌دهند و در نتیجه ، در امر تربیت او توفیقهای بیشتری عایدشان می‌شود.  کودک دو سال و نیمه کودک در این سن ، منفی باف ، لجوج و سرسخت است. اگر مادر بخواهد با عجله لباس او را تنش کند، کودک فریاد می‌زند: «خودم می‌خواهم بپوشم» و اگر پدر به او بگوید: «لباست را بپوش» خواهد شنید که می‌گوید: «می‌خواهم مامان لباس تنم کند.» کودک دو و نیم ساله متلون است. اگر مادر به طرف او رود. بابا را می‌طلبد و به عکس اگر بابا به طرفش برود، مامانش را می‌خواهد. او در دنیایی از تضاد سیر می‌کند. و این کلمات بر زبان او جاری است: «می‌کنم .. نمی‌کنم .. می‌خواهم .. نمی‌خواهم .. می‌توانم .. نمی‌توانم .. بله .. نه»  انتخابهای او چند تایی است و در هر دقیقه ، نوعی را می‌پسندد، اگر انواع باشد همه را طالب است اگر جلوی او را نگیرند، ممکن است مدتها از یک سمت به سمت دیگر حرکت کند. اگر مادر به او بگوید: «مربا می‌خواهی» می‌گوید «نمی‌خواهم» اما به محض اینکه مربا کنار گذاشته شود، او مربا می‌خواهد. مشکل مادر برای تربیت او ، این است که باید حتی الامکان او را در مسیر یک طرفه قرار دهد. کارهای روزانه را خودتان انتخاب کنید و فرصت انتخاب به او ندهید. وقتی می‌خواهید او را با خود به بیرون ببرید، در حالیکه از تفریح در بیرون برایش سخنرانی می‌کنید لباس تنش کنید. اگر از او برای بیرون رفتن ، اجازه بخواهید، کلاهتان پس معرکه است. به هر قیمت که می‌دانید از پرسشهایی که او باید چواب «نه» را ادا کند، پرهیز نمایید. به او زیاد فرصت انتخاب ندهید. اگر این فرصت را داشته باشد، مطمئن باشید که از فرصت خود راضی نیست.  در تمام دستورها، خواهش و تقاضاهایش تکبر و غرور زیاده از حدی دیده می‌شود. لذا مادر باید به جای نشستن و غصه خوردن ، راه و روش تسلط بر فرزند را بیاموزد و این مطلب را همواره در نظر داشته باشد، سعی کند کودک حرفهای او را بدون چون و چرا بشنود و به عکس در مقابل کارهای بی‌اهمیت تسلیم شود. مثلا «بگوید: البته ... بله قربان ... حتما»  مادران باید به خاطر داشته باشند که کودک 5/2 ساله ممکن است. رفتارش با شما بسیار خوب یا بد باشد، اما او شما را بسیار دوست دارد و تمناهای زیادی از شما دارد. جالبترین استعدادهای خود را می خواهد به شما نشان دهد، و دوست ندارد آنها را حتی پدرش ببیند. اگر گاهی وقتها که شما را خیلی ناراحت و خسته کرده، فرصتی بدست آورده و قدری استراحت کنید تا با صبر و حوصله بیشتری به سوی او بازگردید.  کودک دو و نیم تا سه ساله بسیاری از کودکان در این سن ، در مرحله عجیبی قرار می‌گیرند، آنها میل دارند به زمان شیرخوارگی برگردند، از نظر احساسی می‌توانند این مرحله را با مادر تجدید کنند. دوست دارند دوباره از پستان مادر شیر بخورند، خود را در آغوش مادر جای دهد، برایش بسیار دلپذیر خواهد بود. کودک 5/2 ساله‌ای به مادرش می‌گفت: «من کوچولو هستم» نمی توانم حرف بزنم. دندان ندارم غذا بخورم. دوست دارم شیر بخورم.»  آنها دوست دارند در کالسکه بخوابند و از شیشه بوسیله پستانک شیر بخورند. وقتی مادری این نیاز کودک خود را بداند، سعی در برطرف کردن آن کرده و به موقع او را از این تخیل بی جا نجات می‌دهد. اغلب مادران ، کودک در این سن را مسخره کرده و با توجه به کودکان دیگر خود ، حس حسادت آنانرا تحریک و حسود بار می‌آورند. اما اگر کودک از زنده کردن دوران شیرخوارگی خود به اندازه کافی تجربه بدست آورد، خواهد توانست رشد کند و مستقل تر و بالغ تر بشود و سپس همواره به جلو نگاه کند نه به عقب.  کودک سه ساله این سن برای مادر و فرزند دوره آرام و رضایت بخشی است. کودک از کلمه «ما» بسیار استفاده می‌کند. اغلب وجود مادر را بر خود ترجیح می‌دهد. کودک در ابتدای مرحله 5/2 سالگی روی کلمه «من» و احتیاجات شخصی خودش متمرکز است، بعد روی کلمه «شما» و تقاضای او بر «شما» تکیه دارد و بالاخره به مرحله دوستانه و مشترک می‌رسد. او در جهت متضاد گم نمی‌شود و سعی ندارد که هر دو جهت را انتخاب کند بلکه یک جهت را انتخاب کرده و روی آن می‌ایستد. گاهی والدین می‌توانند با فرزند سه ساله ی خود چانه نزنند. او را متقاعد کرده و به امید پاداش به انجام کاری مجبور سازند.  در سه سالگی قدرت بکارگیری کلمات به نحو قابل ملاحظه ای افزایش می‌یابد. او می‌تواند در جواب سخن سایرین حرف بزند. میل فراوان دارد در اموری که جنبه امر و بهره در آینده دارد، شرکت کند. کودک سه ساله گاهی که با دلیل و منطق صحبت می‌کنید، بخوبی گوش می‌دهد، و حتی گاهی اوقات ممکن است اگر دلیل خوبی برایش بیاورید. کارهایی را که انجامش را دوست ندارد، به راحتی انجام دهد. تقاضای او از بزرگترها خیلی کمتر از سابق و کنار آمدن با او آسانتر است.  کودک سه و نیم ساله در این سن کودک دوست دارد، در خیال خود ، از والدین دوست خیالی بسازد و با آنها در خیال بازی کند، به آنها غذا بدهد و دست و صورتشان را بشوید و خشک کند، به نوازششان بپردازد. وقتی والدین در کنار او آرام نشسته‌اند و بدون توجه ، به دنبال کار خود می‌روند، داد کودک بلند می‌شود و گریه را سر می‌دهد و می‌گوید: «مادر چرا رفتی؟ من که با تو کاری نداشتم من به تو غذا می‌دادم. تو با رفتنت بازی مرا خراب کردی.»  والدین فکر می‌کنند که وضع روحی کودکشان متزلزل و مضطرب است، در صورتی چنین نیست، والدین باید بدانند معمولا کودکان در این سن با دوستان خیالی خود ، مدتها بازی می‌کنند و هر کدام نوعی دوست خیالی دارند. این مرحله ، مرحله طبیعی رشد است و از خصوصیاتش اینگونه بازی هاست هیچگاه نباید باعث نگرانی والدین شود و احتیاج به درمان ندارد. و خود به خود بر اثر رشد و بطور طبیعی اصلاح خواهد شد.  کودک چهار ساله وقتی کودک چهار ساله می‌گوید: «مامانم اینطور می‌گوید» مثل آنست که بزرگترین مرجع صلاحیت‌دار ، دستوری صادر کرده است و دیگر جای هیچگونه بحث و گفتگویی نیست. وقتی در این سن در کودکستان ، کودک به مربی خود می‌گوید:  «مامانم گفته ساعت 9 باید شیرینی بخورم» بهترین دلیل را برای او آورده است. کودک برای همبازی خود بزرگترین دلیل را می آورد وقتی به او می‌گوید: «مامانم می‌گوید شماها باید این کار را بکنید». بچه‌های دیگر هم ممکن است حرف او را قبول و به عنوان دلیل بپذیرند. ولی کودک چهار ساله ، موجود کاملا ثابتی نیست.  ممکن است تصور کنید که اگر مادر تا این اندازه برای کودک صلاحیت و مرجعیت دارد، باید انتظار داشت کودک در کلیه موارد به حرف او گوش دهد، اما ابدا اینطور نیست. در هر سنی ممکن است کودک بعضی اوقات مقاومت به خرج دهد ولی ورد زبان بچه چهار ساله ، عباراتی است از قبیل: «نه ... نخواهم کرد» یا حتی: «مگر مجبورم کنی.» در بعضی از سنین ، کودک مقاومت به خرج می‌دهد، چون نمی‌خواهد کاری را که از او خواسته‌اند، انجام دهد. ولی اغلب اوقات چنان می‌نماید که کودک چهارساله مقاومت می‌کند. چهارسالگی سن قید ناپذیری کودک است. او احساس می‌کند نیرویی او را وادار می‌کند که از زیر بار هر گونه قیدی شانه خالی کند و از سر کشی و تمرد خوشش می آید. با این سرکشی کودک هر طور که خودش صلاح می‌دانید، رفتار کنید ولی مقاومت او را زیاد جدی نگرید.  کودک پنج تا شش ساله در پنج سالگی کودک مطیع و دوست داشتنی است و مادران می‌گویند آنها در این سن ، مانند فرشتگان هستند. اما در شش سالگی درست به عکس می‌شوند. کودک شش ساله نه تنها با مادرش رقابت می‌کند بلکه در برابر دستورهای او نیز مقاومت می‌نماید. در صورتی که کودک پنج ساله سعی دارد، فعالیت خود را همگام با مادر انجام دهد، و از او الگو بگیرد. کودک شش ساله ، دوست دارد همه تقصیر را به گردن مادر اندازد و برای هر چیز ، او را سرزنش کند. شش سالگی سن احساسات شدید و غالبا متضاد است.  کودک شش ساله در حالیکه مادر خود را سخت در آغوش دارد و می‌گوید: «ترا از هر کس در دنیا بیشتر دوست دارم» و مادر نیز از حرف کودکش خوشحال می‌شود، لحظه‌ای دیگر ، درست کاری مخالف سخن خود را انجام می‌دهد و می‌گوید: «مادر از تو بدم می‌آید» و مادر در این حالت ناراحت و افسرده می‌شود. در حالی که هیچیک از دو حالت مادر ، منطقی نیست. زیرا کودک او در سنی است که احساساتی بوده و احساسش بر عقلش غلبه دارد. بنابراین سخنهای او پایه و اساسی ندارد و مادر باید بداند، اطاعت نکردن کودک در این سن جسورانه ترین کاری است که کودک برای رسیدن به رشد انجام می‌دهد.  کودک هفت ساله در این سن کودک از همه شکایت دارد و احساس می‌کند که همه با او دشمن هستند و هر کس در هر موقعیتی می‌خواهد او را اذیت کند. اینها از خصوصیات یک کودک هفت ساله است. بسیار حساس است و همیشه جنبه‌های منفی قضایا را در نظر می‌گیرد. بنابراین همیشه رنجیده و غمگین است. کودک شش ساله یک انسان جسور و متجاوز است ولی در هفت سالگی تمایل کودک درست عکس آنست و همیشه در برخورد با مسائل غرولند کنان عقب نشینی می‌کند، از والدین خود بیشتر از همه شکایت دارد و گاهی فکر می‌کند که آنها اصلا او را دوست ندارند. حتی آنهایی که خیلی درونگرا باشند، خود را بچه سر راهی پنداشته و سپس از خانه فرار می‌کنند. والدین از تخیل یک کودک هفت ساله در حیرت می‌شوند و گاهی ناامیدیهای او را به باد تمسخر می‌گیرند که درست باید عکس این عمل را انجام دهند و با او همدردی کنند تا از این طریق حالات یاس او را از بین ببرند.  کودک 8 ساله کودک در سن 8 سالگی احتیاج شدید به یک رابطه عمیق دارد. از این رو به پدر یا مادر چسبندگی عجیبی پیدا می‌کند. در برابر قبول رد تقاضاهایش حساس است و کوچکترین تغییر قیافه والدین را درک می‌کند. آرزوی نزدیک بودن به مادر آنقدر برای او زیاد است که اغلب اوقات یک حالت آمیختگی بین او و مادرش بوجود می‌آید. اگر این علاقه بعد از مدتی فروکش نکند، باید نگران بود و برای درمانش اقدام کرد. این حالت فقط در حوالی هشت سالگی رخ می‌دهد و به زودی رد می‌شود. یک مادر خوب ، در این حالت با اینکه سماجت کودکش او را خسته می‌کند، با دادن یک پاداش مناسب می‌تواند، نیاز او را برای برقراری یک رابطه عاطفی ، ارضا نماید و راه را برای روابط فردی او در آینده هموار سازد.  کودک نه ساله در این سن کودک تمایل شدیدی به مستقل بودن دارد، اگر استقلالش حفظ شود شخصیتی متعادل و دوست داشتنی خواهد یافت و گرنه پرخاشگر و ناسازگار جلوه می‌کند. در این سن کودک مصاحبت با مادر را دوست ندارد و میل ندارد با او مشورت کند، دوست دارد بیشتر با دوستانش باشد. نظر آنان بر همه کس حتی از مادر بالاتر است. اگر زیاد به کودک نه ساله خود دستور دهید، سرکشی نشان می‌دهد، دقت کنید و ببینید، آیا واقعا دستورتان لازم است، یا اینکه تنها می‌خواهید خود و فرزندتان را متقاعد کنید که شما هنوز ، فرد مافوق هستید.  کودک ده ساله کودکان در این سن اغلب منتظرند ببیند مادرشان چه دستوری می‌هد تا آن را انجام دهند، اگر مادری بگوید: «چنانچه این درس را سه مرتبه بخوانی یاد خواهی گرفت» کودک بدون کم و کاست آن را انجام می‌دهد. ده سالگی از نظر رابطه مادر و کودک دوره خوش و مانند دوران پنج سالگی ، مطابق دلخواه مادر است. کودک از مادر اطاعت و دوست دارد دستورهایش را موبه مو اجرا کند.  کودک 11 تا 15 ساله در این سن کودک زیاد به مادر توجه ندارد. او در آستانه بلوغ است مسائل رشد، دگرگونیهایی در او بوجود آورده که حالت دگرگونی به او می‌دهد. دیگر مادر برای او مطرح نیست. حتی مسائلی که از نظر زناشویی از دوستانش می‌شنود. برای لحظاتی او را از والدین خود متنفر می‌کند. در هر صورت والدین باید بدانند که در این سن به حریم خلوت کودک تجاوز نکنند زیرا در آنصورت ، رابطه عاطفی آنها گسته خواهد شد.